پروین غفاری
پروین غفاری (تهران 1309- نوشهر 1392ش)
(با نام هنری: پری) خواننده و بازیگر سینمای ایران، فرزند میرزا حسن غفاری همدانی. پدرش از مبارزان مشروطه بود که در واقعۀ به توپ بستن مجلس توسط کلنل لیاخوف روسی مجروح شده بود و تا پایان عمر نیز در راه رفتن مشکل داشت و لنگ لنگان قدم برمی داشت. او در جوانی در مجلس شورای ملی کار می کرد و آخرین سمت اش مشاور رییس بازرسی مجلس بود.
بزرگ ترین اتفاق زندگی پروین غفاری که سبب مشهور شدن و سر زبان ها افتادن نامش شده، ارتباط عاشقانه‌اش با محمدرضا پهلوی از پانزده سالگی بوده است.
او با وساطت حسین فردوست و مادرش به دربار راه یافت و رؤیای ملکه شدن در سر داشت و مدتی انیس و مونس شاه در روزهای جدایی شاه و فوزیه بود. شاه پس از ازدواج با ثریا اسفندیاری، او را طرد و رها کرد.
پروین غفاری در کتاب خاطراتش با عنوان تا سیاهی در دام شاه عنوان کرده که با شاه روابط عاشقانه داشته است. این کتاب فقط یک بار در 1376ش چاپ و منتشر شد و دیگر تجدید چاپ نشد.
با بازی او در فیلم مو طلایی شهر ما، در کنار بازیگری همچون فردین و به کارگردانی عباس شباویز، نامش بر سر زبان‌ها افتاد.
از دیگر فیلم های اوست: فریاد نیمه‌شب، ساختۀ ساموئل خاچیکیان؛ بن‌بست به کارگردانی مهدی میر صمدزاده؛ زن و عروسک‌هایش ساختۀ اسماعیل ریاحی.
او در سال های پایانی عمر، تنها زندگی می کرد و تنها کسی که خرج اش را می‌داد، صابر رهبر سینمادار ایرانی بود.
پروین غفاری در ۱۱ تیر ۱۳۹۲ در ۸۳ سالگی در نوشهر درگذشت و در همان شهر نیز مدفون شد.