شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)
شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)
عبدالله شایق Arthur Adamov | |
---|---|
زادروز |
تفلیس ۱۸۸۱م |
درگذشت | باکو ۱۹۵۹م |
ملیت | آذربایجانی |
تحصیلات و محل تحصیل | تفلیس و خراسان |
شغل و تخصص اصلی | داستاننویس، نمایشنامهنویس، شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
آثار |
رمان: قهرمانان عصر ما (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ارس (۱۹۳۸) نمایشنامه: آذرخش (۱۹۲۶) و نوشابه (۱۹۴۵) |
گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها و تیاتر |
جوایز و افتخارات | نشان لنین و پرچم سرخ |
داستاننویس، نمایشنامهنویس، مترجم و شاعر آذربایجانی. در تفلیس و خراسان درس خواند. سپس به باکو رفت (۱۹۰۱) و تا ۱۹۳۴ به تدریس در مدارس ابتدایی آنجا پرداخت. درونمایۀ آثارش اعم از شعر، داستان، نمایشنامه و رمان مسائلی چون میهندوستی؛ آزادی، انقلاب، نابرابری طبقاتی، زندگی زحمتکشان و طبیعت است. شایق به زبانهای فارسی و روسی تسلط داشته و آثاری از نظامی، فردوسی، پوشکین، لرمانتوف و دیگران به ترکی آذری ترجمه کرده است. او را بنیادگذار نمایشنامهنویسی کودکان در آذربایجان میدانند. شایق دو دوره نمایندۀ مجلس باکو بود و نشان لنین و پرچم سرخ گرفت. تألیفاتش بسیار است. از آثارش: رمانهای قهرمانان عصر ما (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ارس (۱۹۳۸)؛ نمایشنامههای آذرخش (۱۹۲۶) و نوشابه (۱۹۴۵)؛ داستانهای منظوم کودکانۀ روباه به حج میرود، خانم تقتق؛ کوچ (۱۹۱۰)؛ کتابهای درسی عینک کودکان (۱۹۰۷) و کتاب قرائت (۱۹۲۴)؛ کمدی یک ساعت خلیفه بودن (۱۹۵۷).