عسل بدیعی
عسل بدیعی (تهران 19 اردیبهشت 1356ش- تهران ۱۲ فروردین ۱۳۹۲ش)
عسل بدیعی | |
---|---|
زادروز |
تهران 19 اردیبهشت 1356ش |
درگذشت | تهران ۱۲ فروردین ۱۳۹۲ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی رشتهی تغذیه - دانشگاه آزاد |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما، تلویزیون |
آثار | راه رفتن روی خطوط (علیرضا امینی- ۱۳۸۹)؛ نامهای به خواهرم (سعید اسدی- ۱۳۹۰)؛ به سلامت بانو (مرتضی متولی- ۱۳۹۱)؛ ششمین نفر (بهمن گودرزی/ شبکهی سه 1390) |
گروه مقاله | سینما |
خویشاوندان سرشناس | فریبرز عربنیا (همسر سابق) |
جوایز و افتخارات | نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن از هجدهمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر |
بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در رشتهی تغذیهی دانشگاه آزاد تحصیل کرد و در این رشته لیسانس گرفت. علاوه بر این او 3 ترم نیز در دانشكدهی هنر دانشگاه آزاد در رشتهی بازیگری تئاتر تحصیل كرده است. بدیعی از سال 1375 به سینما راه یافت و با دعوت کیانوش عیاری در فیلم بودن یا نبودن بازی کرد. بدیعی در هجدهمین دورهی جشنوارهی فیلم فجر (1378) برای بازی در فیلم دستهای آلوده نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن بوده است. او در ۱۱ فروردین ۱۳۹۲ به حالت کما رفت و پس از انتقال به بیمارستان لقمان در روز ۱۲ فروردین دچار مرگ مغزی شد. اعضای حیاتی بدنش طی سه روز بعد بنا بر رضایت خانوادهاش و وصیت خود او به 7 بیمار نیازمند اهدا شد و بالاخره پیکرش در روز 18 فروردین بعد از تشییع از جلوی تالار وحدت در قطعهی هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. عسل بدیعی همسر سابق فریبرز عربنیا، بازیگر، است و از او پسری برجا مانده.
گزیدهی فیلمهای تلویزیونی و سینمایی
بودن یا نبودن (کیانوش عیاری- 1377)؛ دستهای آلوده (سیروس الوند- 1378)؛ هفت پرده (فرزاد مؤتمن- 1379)؛ از صمیم قلب (بهرام کاظمی- 1379)؛ شمعی در باد (پوران درخشنده- 1382)؛ آغاز دوم (مهشید افشارزاده- زمان ساخت: 1382- این فیلم هنوز اکران نشده است)؛ پروانهای در مه (محمدجواد کاسهساز- 1384)؛ سربلند (سعید تهرانی- 1385)؛ همخانه (مهرداد فرید- 1386)؛ آبی گاهی آسمان (پرند زاهدی- ۱۳۸۶)؛ شیرین (عباس کیارستمی- 1387)؛ در فلق بود (روحالله حجازی- ۱۳۸۸)؛ راه رفتن روی خطوط (علیرضا امینی- ۱۳۸۹)؛ نامهای به خواهرم (سعید اسدی- ۱۳۹۰)؛ به سلامت بانو (مرتضی متولی- ۱۳۹۱).
مجموعههای تلویزیونی
تا صبح (مجید جوانمرد و محمد علی آهنگر/ شبکهی تهران- 1385)؛ زمین انسانها (ابوالحسن داودی/ شبکهی تهران- 1389)؛ ششمین نفر (بهمن گودرزی/ شبکهی سه 1390).