جاوید، حسین
حسین جاوید (نخجوان ۱۸۸۲ـ ایرکوتسک ۱۹۴۱) (Hüseyn Cavid)
| حسین جاوید Hüseyn Cavid | |
|---|---|
| زادروز |
نخجوان ۱۸۸۲م |
| درگذشت | ایرکوتسک ۱۹۴۱م |
| ملیت | آذربایجانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | طالبیۀ تبریز و رشتۀ ادبیات در دانشگاه استانبول (۱۹۰۹) |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر، نمایش‌نامه‌نویس |
| سبک | رمانتیسم |
| آثار | ابلیس (۱۹۱۸)؛ نمایش‌نامۀ تاریخی سیاووش (۱۹۳۳م)؛ منظومۀ زن نابینا (۱۹۳۰)؛ نمایش‌نامۀ شیدا (۱۹۱۷) |
| گروه مقاله | ادبیات، تیاتر |
نمایش‌نامه‌نویس و شاعر آذربایجانی. دورۀ دبیرستان را در ۱۸۹۸ به پایان رساند. از ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۳ در طالبیۀ تبریز سرگرم تحصیل بود. سپس به ترکیه[۱] رفت و در رشتۀ ادبیات دانشگاه استانبول[۲] درس خواند (۱۹۰۹). در پی آن در نخجوان[۳]، گنجه[۴]، تفلیس[۵] و از ۱۹۱۵ در باکو[۶] مدرس بود. شهرت وی بیشتر به‌سبب نمایش‌نامه‌‌هایش است که در آن‌ها به طرح مسائل مهم بشری روزگارش، در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و مدنی پرداخته است. از پایه‌گذاران رمانتیسم[۷] نوین قرن ۲۰ در آذربایجان بود. در ۱۹۳۷ در دادگاه‌های فرمایشی استالین[۸] محاکمه و به اردوگاه‌های سیبری تبعید شد و در همان‌جا درگذشت. از آثارش: نمایش‌نامۀ تراژیک ابلیس (۱۹۱۸)؛ نمایش‌نامۀ تاریخی سیاووش (۱۹۳۳م)؛ منظومۀ زن نابینا (۱۹۳۰)؛ نمایش‌نامۀ شیدا (۱۹۱۷).