خیابانهای آرام (فیلم سینمایی)
فیلم بلند سینمایی به کارگردانی کمال تبریزی، تولید سال 1389ش. خیابانهای آرام در بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر در بخشهای بهترین جلوههای ویژۀ میدانی (عباس شوقی) و بهترین جلوههای ویژۀ رایانهای (هدیش بیگدلی شاملو) نامزد دریافت جایزه بوده و از پانزدهمین دورۀ جشن خانه سینما (1390) در بخش بهترین صدابرداری تندیس زرین دریافت کرده است. این فیلم به طور کامل در کشور ارمنستان فیلمبرداری شده است و داستان آن در یک کشور فرضی و نامشخص اتفاق میافتد. خیابانهای آرام پس از حضور و نمایش در جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما توقیف شده و هنوز مجوز نمایش عمومی نگرفته است. خیابانهای آرام و گزارش یک جشن (ساختۀ ابراهیم حاتمیکیا) از جمله فیلمهایی هستند که در دولت محمود احمدینژاد و با رویکرد سیاسی-اجتماعی ساخته شدند. این دو فیلم به دلیل پرداختن به اعتراضات پس از انتخابات ریاستجمهوری 1388 نه در زمان خود و نه پس از آن اجازۀ اکران عمومی نیافتند.
زمان فیلم: 90 دقیقه
خلاصۀ داستان
خیابانهای آرام داستان شش دیوانه را روایت میکند. آنها پس از اختلال در مرکز اطلاعات کامپیوتر، موفق به فرار از بیمارستان روانی میشوند. با فرار آنان شهر دچار اختلال و آشوب میشود. در این میان یک خبرنگار زن (نیکی کریمی) که شوهرش (حسن معجونی) رئیس پلیس است، تصمیم به تهیۀ گزارش از این ماجرا میگیرد. شوهر او نیز به دنبال یافتن فراریهاست. اما همهچیز در گرو همکاری آن دو با هم است.