فخری خوروش (بازیگر)
فخری خوروش (کرمانشاه 10 خرداد ۱۳۰۸ش- لس آنجلس 20 خرداد 1402ش)
بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایران. بازیگری بر روی صحنۀ تئاتر و جلو دوربین را به شکل تجربی و همزمان از اواسط دهۀ ۱۳۳۰ آغاز کرد، و بیش از پنج دهه سابقۀ بازیگری در کارنامۀ حرفهایاش داشت. ازجمله نمایشهایی که بازی کرد عبارتند از دستهای آلوده اثر ژان پل سارتر؛ یرما نوشتۀ فدریکو گارسیا لورکا؛ محاکمۀ ماری دوگان، دعوت نوشتۀ غلامحسین ساعدی؛ امیرارسلان نامدار از پرویز کاردان؛ دست بالای دست نوشتۀ ساعدی؛ بلبل سرگشته از علی نصیریان؛ و مجلس سیاوشخوانی از امیر دژاکام. از جمله فیلمهای سینمایی اوست: بهلول (۱۳۳۶)، لات جوانمرد (۱۳۳۷)، جنوب شهر (1337)، آقای هالو (1349)، نفرین (۱۳۵۲)، شازده احتجاب (۱۳۵۳)، شطرنج باد (۱۳۵۵)، سوتهدلان (۱۳۵۶)، دادا (1361)، تاراج (1363).
فخری خوروش | |
---|---|
زادروز |
کرمانشاه 10 خرداد ۱۳۰۸ش |
درگذشت | لس آنجلس 20 خرداد 1402ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم متوسطه |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
آثار | جنوب شهر (1337)، آقای هالو (1349)، نفرین (۱۳۵۲)، شازده احتجاب (۱۳۵۳)، شطرنج باد (۱۳۵۵)، سوتهدلان (۱۳۵۶)، دادا (1361)، تاراج (1363) |
گروه مقاله | تئاتر، سینما |
خوروش دارای مدرک تحصیلی دیپلم بود؛ او مدتی آموزگار و سپس کارمند ادارۀ هنرهای زیبا در تلویزیون ملی ایران بود. او که از سال 1384 در امریکا زندگی میکرد، در یکی از بیمارستانهای شهر لس آنجلس درگذشت. آخرین حضور او در سینما بازی در فیلم یک بوس کوچولو (بهمن فرمانآرا- 1384) بوده است. خوروش در دهههای پیش از انقلاب و چندی پس از آن با انتخاب نام خانوادگی همسر اولش، به نام فخری اسودی نیز شهرت داشت.
از مجموعههای تلویزیونی مهمی که خوروش در آنها بازی کرده به این موارد میتوان اشاره کرد: خانه قمرخانم (1348- 1350)؛ امیرکبیر (1363- 1364) در نقش مهد علیا؛ امام علی (1370- 1375) در نقش دایهٔ ولید بن عقبه؛ پهلوانان نمیمیرند (1374- 1376)؛ روشنتر از خاموشی (1378- 1381) در نقش زینب بیگم (عمۀ شاه عباس کبیر).