آلبرونی، جولیو (۱۶۶۴ـ۱۷۵۲)
آلبِرونی، جولیو (۱۶۶۴ـ۱۷۵۲م)(Alberoni,Giulio)
کشیش و سیاستمدار اسپانیایی ایتالیایی‌تبار، متولد پیاچنتسا[۱] در ایتالیا. فیلیپ پنجم در ۱۷۱۵م او را به نخست‌وزیری اسپانیا منصوب کرد. در ۱۷۱۷م به مقام کاردینالی رسید. پایه‌گذار بسیاری از اصلاحات داخلی ازجمله تجدید سازمان ارتش بود. حمله‌اش به ساردنی[۲] در ۱۷۱۸م به اتحاد چهارجانبه میان اتریش، بریتانیا، فرانسه، و استان‌های متحد (هلند) منجر شد. در ۱۷۱۹م به‌ناچار به ایتالیا فرار کرد.
| جولیو آلبرونی Giulio Alberoni | |
|---|---|
| زادروز |
پیاچنتسا ۱۶۶۴م |
| درگذشت | ۱۷۵۲م |
| ملیت | اسپانیایی ایتالیایی‌تبار |
| شغل و تخصص اصلی | کشیش |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |