انو
اِنو (Hainaut)
| انو | |
|---|---|
| کشور | بلژیک |
| نام لاتین | Hainaut |
| جمعیت | 1,344,241 نفر (۲۰۱۹) |
| موقعیت | جنوب غربی بلژیک |
| مرکز | مونس |
| مساحت | ۳,۸۰۰ کیلومتر مربع |
| شهرهای مهم | شارلروا، تورنه و سوانیه |
| رودهای استان | اسکلت (اسخلده) و سامبر |
| تولیدات و صنایع مهم | آهن، فولاد، شیشه و نساجی؛ تولید گندم، چغندرقند، جو، و دانه‌های روغنی |
(به زبان فلاندری: هِنِخوئووِن[۱]) استان صنعتی در جنوب غربی بلژیک[۲]، با ۳,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 1,344,241 نفر جمعیت (2019). از جنوب به فرانسه[۳] محدود است مرکزش مونس[۴] است. سایر شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از شارلروا[۵]، تورنه[۶] و سوانیه[۷]. مهم‌ترین صنایع آن عبارت‌اند از آهن، فولاد، شیشه و نساجی. در زمین حاصل‌خیز شمال این استان گندم، چغندرقند، جو، و دانه‌های روغنی تولید می‌شود. رودهای اسکلت (اسخلده)[۸] و سامبر[۹] در اِنو جریان دارند. کاونتی (بخش)[۱۰] قدیمی اِنو با فلاندر[۱۱] متحد شد. در ۱۴۳۳م تحت سلطۀ بورگونی[۱۲] درآمد. در ۱۴۷۷م اتریش[۱۳] بر آن مسلّط شد. در ۱۵۵۵ تحت حاکمیت اسپانیا[۱۴] بود و در قرن ۱۷ بخش‌هایی از آن به‌‌دست فرانسوی‌ها افتاد. بار دیگر در ۱۷۱۴ اتریش بر آن تسلّط یافت و سرانجام در ۱۸۱۵ ضمیمۀ هلند[۱۵] متحد شد. بالاخره در ۱۸۳۰ به استانی از بلژیک تبدیل شد.