اشلسویگ ـ هولشتاین

اِشلِسْویگ ـ هولْشتاین (Schleswig-Holstein)

اشلسویگ ـ هولشتاین
کشور	آلمان
نام لاتین	Aveiro
جمعیت	۲,۹۲۰,۸۵۰ نفر (۲۰۲۲)
موقعیت	شمال آلمان
مرکز	شهر کیل
مساحت	۱۵,۷۰۰ کیلومتر مربع
شهرهای مهم	لوبک، فلنسبورگ، اشلسویگ، نویمونستر، و رندسبورگ
تولیدات و صنایع مهم	صنایع کشتی‌سازی، تولید ابزار فنی و برقی و پارچه، و فرآوری مواد غذایی. ماهی‌گیری و پرورش گوسفند، خوک، و طیور

ایالتی (لاند) در شمال آلمان، با ۱۵,۷۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲,۹۲۰,۸۵۰ نفر جمعیت (۲۰۲۲). از شمال به دانمارک، از شرق به دریای بالتیک و مکلنبورگ‌ـ‌پومرانی غربی، از جنوب به ساکس سفلا و هامبورگ، و از غرب به دریای شمال و خلیج هلیگولاند محدود است. مرکز آن شهر کیل است. صنایع آن عبارت‌اند از کشتی‌سازی، تولید ابزار فنی و برقی و پارچه، و فرآوری مواد غذایی. ماهی‌گیری و پرورش گوسفند، خوک، و طیور نیز در آن رواج دارد. دریاچه‌های فراوانی در این منطقه قرار دارد. ساحل شرقی آن شاخابههای فراوان دارد. ساحل غربی آن ناحیه‌ای کاملاً پست است، که سیل‌بندها از آن محافظت می‌کنند. جزیرۀ فمارن در ساحل شرقی قرار دارد و در نزدیکی ساحل غربی، جزایری همچون فور و هلیگولاند واقع شده‌اند. آبراه کیل، که از این ناحیه می‌گذرد، بالتیک را به دهانۀ الب متصل می‌کند. رود آیدر اشلسویگ را، در شمال، از هولشتاین، در جنوب، جدا کرده است. شهرهای آن عبارت‌اند از لوبک، فلنسبورگ، اشلسویگ، نویمونستر، و رندسبورگ. هولشتاین دوک‌نشین مستقل بود و اشلسویگ در قرن ۱۰م به آلمان منضم شد. این سرزمین در ۱۰۳۲م به پادشاه دانمارک واگذار شد. هولشتاین نیز تحت سلطۀ دانمارک درآمد و برخلاف اشلسویگ بخشی از امپراتوری مقدس روم را تشکیل داد و دو دوک‌نشین آن تا قرن ۱۹ به دانمارک تعلق داشتند. مردم اشلسویگ ـ هولشتاین در ۱۸۴۸ قیام کردند و از حمایت سربازان کنفدراسیون آلمان برای کسب استقلال برخوردار شدند. در ۲۳ آوریل دانمارکی‌ها مغلوب شدند، اما بریتانیا و روسیه با گسترش نفوذ آلمان به مخالفت برخاستند و پیمان مالمو را بر آلمانی‌ها تحمیل کردند. در ۱۸۴۹ اشلسویگ ـ هولشتاین جنگ را از سر گرفت و ارتش آن‌، به فرماندهی ژنرال بارین پروسی، دانمارکی‌ها را در کولدینگ شکست داد. بر طبق موافقت‌نامۀ ترک مخاصمۀ برلین، اشلسویگ از هولشتاین جدا شد. پس از چند سال مخاصمه، سرانجام دانمارک در ۳۰ اکتبر ۱۸۶۴ از دعاوی خود بر اشلسویگ ـ هولشتاین صرف‌نظر کرد و این سرزمین به امپراتور اتریش و پادشاه پروس واگذار شد. اما دو سال بعد، پس از بروز جنگ بین اتریش و پروس، این ناحیه بخشی از پروس شد. پس از جنگ جهانی اول، در ۱۹۱۸، در دو منطقه از اشلسویگ ـ هولشتاین همه‌پرسی صورت گرفت و درنتیجۀ آن، خط مرزی برحسب ملیت تعیین شد. آن بخش از شمال اشلسویگ، با حدود ۳,۹۳۷ کیلومتر مربع مساحت، که به دانمارک واگذار شد به استان‌های ژوتلند جنوبی تغییر نام یافت. پس از پایان جنگ جهانی دوم، مقام‌های اشغالگر بریتانیایی در این ناحیه و دولت دانمارک با مسئلۀ هجوم آوارگان آلمانی از مناطق اشغالی لهستان در پروس شرقی و پومرانی روبه‌رو شدند.

 

---