حقیقی، نعمت
نعمت حقیقی (تهران ۱۳۱۸ش- تهران ۸ اردیبهشت ۱۳۸۹ش)
| نعمت حقیقی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۱۸ش |
| درگذشت | تهران 8 اردیبهشت ۱۳۸۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فیلم‌بردار |
| آثار | ناصرالدین شاه آکتور سینما (۱۳۷۰ش)، فصل پنجم (۱۳۷۵ش)، و شوکران (۱۳۷۷ش) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | لیلی گلستان (همسر)؛ مانی حقیقی (فرزند) |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه بهترین فیلم‌برداری سیاه و سفید از چهارمین جشنواره فیلم سپاس برای داش آکل (۱۳۵۱ش)، برنده جایزه بهترین فیلم‌برداری سیاه و سفید از ششمین جشنواره فیلم سپاس برای نفرین (۱۳۵۲ش) |
فیلم‌بردار ایرانی. از بهترین فیلم‌برداران فیلم‌های سیاه‌و‌سفید که بر همکاری متقابل فیلم‌بردار و کارگردان تأکید دارد و آن را از اصول حرفۀ خود می‌داند. فیلم‌برداری چشمه (۱۳۵۰ش)، داش آکل (۱۳۵۱ش، برندۀ جایزۀ بهترین فیلم‌برداری سیاه و سفید از چهارمین جشنوارۀ فیلم سپاس)، شازده احتجاب (۱۳۵۳ش)، و دادشاه (۱۳۶۲ش)، بر‌عهدۀ او بود و در مواردی، حتی قبل از نگارش فیلم‌نامه، کارگردان با او مشورت می‌کرد. حقیقی تحصیلات دانشگاهی نداشت و کارش را با عکاسی و دستیاری فیلم‌بردار آغاز کرد. با فیلم‌برداری نفرین (۱۳۵۲ش، برندۀ جایزۀ بهترین فیلم‌برداری سیاه‌و‌سفید از ششمین جشنوارۀ فیلم سپاس)، گوزن‌ها (۱۳۵۴ش)، و غزل (۱۳۵۵ش) تصاویر ماندگاری به یادگار گذاشته است. از دیگر کارهای اوست: ناصرالدین شاه آکتور سینما (۱۳۷۰ش)، فصل پنجم (۱۳۷۵ش)، و شوکران (۱۳۷۷ش).
نعمت حقیقی به دنبال سکتۀ قلبی درگذشت. لیلی گلستان تا سال 1353ش همسر وی بوده و مانی حقیقی فرزند این دو است.