باری، شهر

باری، شهر (Bari)

(نام باستانی باریوم) مرکز ناحیۀ آپولیا، در جنوب ایتالیا، و بندر صنعتی و مسافریِ دریای آدریاتیک، با ۳۱۱,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). نخستین نیروگاه هسته‌ای ایتالیا در شهر باری تأسیس شد. بخشی از شهر به تکنوپولیس شهرت دارد که مترادف ایتالیایی آن درۀ سیلیکون است. باری دارای کارخانه‌های شیمیایی، فلزکاری، قایق‌سازی، نسّاجی، مواد غذایی و یک پالایشگاه نفت است. عنصر فلزی باریوم در این‌جا کشف شد. کالج نیروی دریایی و یک دانشگاه (تأسیس‌شده در ۱۹۲۴) در این شهر قرار دارند. ساختمان‌های دیدنی آن عبارت‌اند از کلیسای جامع به سبک رومانِسک، چندین کلیسای قرون وسطایی و یک قلعه از قرن ۱۳م. باری در زمان رومی‌ها از بندر‌های مهم به‌شمار می‌رفت. بعدها شهر در اشغال ساراسن‌ها (از ۸۱۲م)، امپراتوری بیزانس (از ۸۸۵م) و نورمان‌ها تحت فرمان روبر گیسکار (در اواخر قرن ۱۱م) بود. در قرن ۱۴م دوک‌نشین مستقل و در ۱۵۵۸ ضمیمۀ پادشاهی ناپل شد. از ۱۸۴۰ شهری جدید با خیابان‌های عریض منظم است و پارک‌هایی در اطراف مرکز شهر قدیمی احداث شده است.

 

---