سیمونه مارتینی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سیمونه مارتینی (ح ۱۲۸۴ـ۱۳۴۴م)(Simone Martini)

سیمونه مارتینی
Simone Martini
زادروز ح ۱۲۸۴م
درگذشت ۱۳۴۴م
ملیت ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی نقاش
مکتب سیه‌نا
آثار جلوس باشکوه مریم عذرا و مسیح کودک و عید بشارت (۱۳۳۳م؛ اوفیتسی، فلورانس)، مریم عذرا بر سریر ملکوت، تک‌چهره‌ای از قهرمان شهر، گوئیدوریتچو دا فولیانو، سوار بر اسب
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
جلوس باشکوه مریم عذرا و مسیح کودک (1333م) اثر سیمونه مارتینی

نقاش ایتالیایی. از استادان مکتب سیه‌نا[۱]، نوعی سبک گوتیک بسیار باظرافت، بود. نقاشی را نزد دوتچو[۲] آموخت، و ضمن استفاده از رنگ‌های تابناک و خط‌های ظریف نقاشی سیه‌نایی، طبیعت‌گرایی[۳] تازه‌ای بدان افزود. جلوس باشکوه مریم عذرا و مسیح کودک[۴] در ساختمان شهرداری سیِنا[۵] و عید بشارت[۶] (۱۳۳۳م؛ اوفیتسی[۷]، فلورانس[۸]) از برجسته‌ترین آثار اویند. سیمونه از حمایت شهر سیه‌نا، شاه ناپل، و پاپ برخوردار بود. دو دیوارنگاره[۹]اش در ساختمان شهرداری سیه‌ناست: مریم عذرا بر سریر ملکوت، و تک‌چهره‌ای از قهرمان شهر، گوئیدوریتچو دا فولیانو[۱۰]، سوار بر اسب. هنر گوتیک[۱۱] فرانسوی، و عنصر گوتیک در مجسمه‌سازیِ پیسانو[۱۲]ها (پدر و پسر)، سمت‌وسوی جدیدی به هنر سیمونه دادند، که تا دو قرن بعد در سیه‌نا مسلّط ماند. سفر به ناپل در ۱۳۱۷م، برای نخستین‌بار او را با فرانسه و زندگی دربار پیوند داد. در ناپل نقاشی محرابی[۱۳] کلیسای سان لورنتسو[۱۴] را برای روبر آنژویی[۱۵] آفرید، و سنت لوئیس[۱۶] را درحال‌گذاشتن تاج پادشاهی ناپل بر سر روبر تصویر کرد. در ۱۳۳۹م برای کاری دولتی به آوینیون[۱۷] رفت و باقی عمر را در آن‌جا گذراند، و با پترارک[۱۸] طرح دوستی ریخت، و تک‌چهره‌ای (اکنون مفقود شده است) از لورا[۱۹]ی ممدوحِ او پدید آورد، و دیوان اشعار ویرژیل[۲۰] را برای شاعر مصوّر ساخت، که اکنون در میلان نگهداری می‌شود.


  1. Sienese school
  2. Duccio
  3. naturalism
  4. Maestà
  5. Town Hall of Siena
  6. Annunciation
  7. Uffizi
  8. Florence
  9. fresco
  10. Guidoriccio da Fogliano
  11. Gothic
  12. Pisano
  13. altarpiece
  14. San Lorenzo
  15. Robert of Anjou
  16. St Louis
  17. Avignon
  18. Petrarch
  19. Laura
  20. Virgil