علی اشرف والی
علی‌اشرف والی (ساوجبلاغ 1299- تهران 1389ش)
| علی‌اشرف والی | |
|---|---|
| زادروز |
ساوجبلاغ 1299ش |
| درگذشت | - تهران 11 دی 1389ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | نقاشی، مدرسه (دانشکده)ی هنرهای زیبای نوین تهران |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش و خوش‌نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | پژوهشگر عرفان |
| مکتب | کمال‌‌الملک |
| آثار | طرح مکّه و مدینه در مسجد هدایت تهران |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه‌سازی |
نقاش، خوش‌نویس و پژوهشگر ایرانی عرفان. در سال 1317ش به مدرسه (دانشکده)ی هنرهای زیبای نوین راه یافت و از تجربیات و آموزش استادانی چون میرزا علی‌اکبر‌خان نجم‌‌آبادی (متوفی 1373ش)، علی‌محمّد حیدریان، رفیع_حالتی و ابوالحسن_صدیقی بهره‌‌مند شد. در سال 1323ش با مارکار قارابگیان (متوفی 1355ش) از ارامنه‌ی مهاجر روس و از نخستین گالری‌‌داران تهران آشنا شد و طی قراردادی، در سالن مانی بیشتر از دو هزار پرتره را اجرا کرد، اما همه‌ی آن‌ها با امضای قارابگیان عرضه شد. در سال 1326ش نخستین کارگاه هنری شخصی خود را به نام "هنرگاه والی" در سرای طاهباز، واقع در خیابان لاله‌‌زار، ایجاد کرد. آثار او تنها یک‌بار در سال 1343ش در معرض دید عموم قرار گرفت. این نمایشگاه انفرادی، در انجمن روابط فرهنگی ایران و اتّحاد جماهیر شوروی به مدت 55 روز دایر شد. در آن پرتره‌هایی از شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی ایران و جهان از جمله جواهر لعل نهرو و ایندیرا_گاندی به نمایش گذاشته شد.
والی علاوه بر نقاشی، به هنرهای خوش‌نویسی، تذهیب و صفحه‌‌آرایی نیز پرداخت و در خوش‌نویسی از شیوه‌ی استاد حسن زرّین‌‌خط (م1357ش) پیروی می‌کرد. طراحی کتاب‌های ترجمه الصلوه (نوشته‌ی ملامحسن_فیض_کاشانی)، بانگ تکبیر، درس دین (نوشته‌ی شیخ_محمود_شبستری) و سرود اسلامی از آثار اوست. نفیس‌ترین نقاشی والی، تمثالی از امام علی (ع) است که از سال 1372ش در موزه‌ی آستان قدس رضوی (مشهد) نگه‌داری می‌شود. دیگر آثار هنری معروف او، طرح مکّه و مدینه (در مسجد هدایت تهران)، تابلوهای آیت‌الله سیّدابوالحسن اصفهانی، صفی‌علی‌شاه (محفوظ در خانقاه صفی‌علی‌شاه تهران)، شاه نعمت‌‌الله ولی (محفوظ در مقبره‌ی وی در ماهان کرمان) و سنگر شرف است. تابلوی بزرگ سنگر شرف به سفارش تیمسار امان‌‌الله جهانبانی از روی تصویری بی‌‌کیفیت از سرداران مشروطه‌‌خواه تبریز ساخته و پرداخته شده و شامل تصاویر بیشتر از 85 نفر از مجاهدان است. والی این اثر ارزشمند را در سال 1348ش به پایان رساند و سال‌ها بعد به وزارت فرهنگ و هنر واگذار کرد.
ویژگی دیگر والی مطالعه و تأمّل در ادبیات عرفانی بود که کشف رموز مقالات شمس تبریزی از سال 1352 تا 1357ش حاصل آن است. نخستین جلد این مطالعات عرفانی در سال 1393ش در کتابی 584 صفحه‌‌ای، با عنوان طلوع دوباره‌ی شمس منتشر شده است.
منابع