ناصحی، حسین (تهران ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۵۶ش)
ناصحی، حسین (تهران ۱۳۰۴ـ همان‌جا ۱۳۵۶ش)
| حسین ناصحی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۴ش |
| درگذشت | همان‌جا ۱۳۵۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل |
هنرستان عالی موسیقی رشته آهنگ‌سازی در کنسرواتوار دولتی آنکارا |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| آثار | رقص در بارگاه شاه سمنگان برای آواز و ارکستر روی شعر پرویز دولت‌آبادی، پوئم شور برای ویولن‌سل و پیانو، حرمان برای آواز و پیانو، کوارتت زهی در می‌مینور، و ملودرام رستم و سهراب |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز ایرانی. در هنرستان عالی موسیقی نزد ژوزف اسلادک به فراگیری ترومبون پرداخت و از همان دوران در ارکستر رادیو تهران به رهبری پرویز محمود نوازندگی می‌کرد. در ۱۳۲۲ به ترکیه رفت و در رشتۀ آهنگ‌سازی در کنسرواتوار دولتی آنکارا به تحصیل پرداخت. در ۱۳۲۹ش به ایران بازگشت و مدتی بعد علاوه‌بر رهبری ارکستر هنرجویان هنرستان عالی موسیقی، در دورۀ عالی آهنگ‌سازی هنرستان سال‌ها به تدریس پرداخت. حسین دهلوی، احمد پژمان و پرویز منصوری از هنرجویان او بودند. از حدود ۱۳۴۰ برای گردآوری موسیقی محلی در بلوچستان فعالیت داشت و در تنظیم اصوات سازهای باستانی ایران با کارگاه ساز وزارت فرهنگ و هنر همکاری می‌کرد. ناصحی آثار ارزنده‌ای براساس موسیقی ایران آفرید که به‌سبب فعالیت‌های سیاسی و مخالفتش با رژیم پهلوی، موقعیت‌های چندانی برای اجرا به‌دست نیاورد. از آثار اوست: رقص در بارگاه شاه سمنگان برای آواز و ارکستر روی شعر پرویز دولت‌آبادی، پوئم شور برای ویولن‌سل و پیانو، حرمان برای آواز و پیانو، کوارتت زهی در می‌مینور، و ملودرام رستم و سهراب.