هانا کامکار
هانا کامکار (تهران 1359ش- )
| هانا کامکار | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1359ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارگردانی تئاتر- دانشگاه سوره |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی دف |
| سبک | سنتی |
| آثار | دور تا نزدیک (هوشنگ کامکار)، ترانه‌های کودکی (سودابه سالم و گروه ایران زمین)، آفتاب می‌شود (ارسلان کامکار) و لالایی (فردین خلعتبری) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | بیژن کامکار (پدر)؛ مریم تجدد (مادر) |
نوازنده‌ی ایرانی دف. از اعضای گروه کامکارها. در کودکی ویولن کلاسیک را نزد عمویش، ارسلان کامکار، و در نوجوانی کمانچه را نزد عموی دیگرش، اردشیر کامکار، فراگرفت. هانا در سال‌های بعد دف را هم از پدرش، بیژن کامکار، که از اساتید طراز اول این ساز است یاد گرفته. او از سال 1371 در چندین کنسرت به همراه سودابه سالم، گروه را با دف همراهی کرده. هانا طی سال‌های 1378 تا 1382 هم ردیف‌های آوازی محمود کریمی را نزد مادرش، نجمه تجدد حسینی، فراگرفته است.
او فارغ‌التحصیل کارگردانی سینما از دانشگاه سوره است (1383) و چندین فیلم کوتاه و مستند را نیز در کارنامه‌ی هنری‌اش دارد. هانا کامکار از سال ۱۳۸۲ به عضویت گروه کامکارها درآمده و به عنوان خواننده، نوازنده‌ی دف، مسئول روابط عمومی و عکاس در آلبوم‌ها و کنسرت‌های گوناگون این گروه، در تهران و برخی شهرهای ایران، آسیا، اروپا، کانادا و امریکا گروه را همراهی کرده است. وی جز فعالیت‌های یاد شده در زمینه‌های عکاسی و بازیگری تئاتر هم فعالیت داشته. از جمله می‌توان به حضور او در نمایش‌های پری صابری، محمد رحمانیان و آیت نجفی اشاره کرد. از فعالیت‌های دیگر او: مدیریت هنری گروه دف‌نوازان تخت جمشید (سرپرست و آهنگ‌ساز: پدرام درخشانی)، همکاری با گروه دف و نی (به سرپرستی بیژن کامکار) و تدریس دف در آموزشگاه‌های خصوصی. همچنین او از سال ۱۳۷۹ عکاسی حرفه‌ای را نزد استادانی چون بهمن جلالی، محمدحسین فرج و شهریار توکلی فراگرفته و حاصل تجربیات خود را در چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی در معرض دید عموم قرار داده است. آخرین اجرای صحنه‌ای هانا کامکار مربوط به کنسرت «دف و نی» (پاییز ۱۳۹۲) در تالار وحدت است که او به عنوان نوازنده‌ی دف و همخوان، گروه را همراهی کرده است.
از آلبوم‌هایی که او به عنوان همخوان و نوازنده در تولید آنها شرکت داشته به امشو (کار مشترک کامکارها و عدنان کریم)، دور تا نزدیک (اثر هوشنگ کامکار)، ترانه‌های کودکی (اثر سودابه سالم و گروه ایران‌زمین)، آفتاب می‌شود (اثر ارسلان کامکار) و لالایی (اثر فردین خلعتبری) می‌توان اشاره کرد.