شیخ خلیل الله طالقانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شیخ خلیل‌الله طالقانی ( - اصفهان 1114ق) | شیخ خلیل‌الله طالقانی ( - اصفهان 1114ق) | ||
عارف و ادیب دورۀ صفویه. به گفتۀ [[رضاقلی خان هدایت|رضاقلی‌خان هدایت]] در [[ریاض العارفین|ریاض‌العارفین]]، از سن 50 سالگی در اصفهان زاویه‌نشین شد و مدت سی سال را به انزوا گذرانید و پس از درگذشت در بقعۀ علی بن سهل اصفهانی به خاک سپرده شد. | عارف و ادیب دورۀ [[صفویه]]. به گفتۀ [[رضاقلی خان هدایت|رضاقلی‌خان هدایت]] در [[ریاض العارفین|ریاض‌العارفین]]، از سن 50 سالگی در اصفهان زاویه‌نشین شد و مدت سی سال را به انزوا گذرانید و پس از درگذشت در بقعۀ علی بن سهل اصفهانی به خاک سپرده شد. | ||
[[حزین لاهیجی، محمدعلی (اصفهان ۱۱۰۳ـ بنارس ۱۱۸۰ق)|حزین لاهیجی]] در کودکی حدود سه سال در محضر شیخ خلیل‌اللَّه تلمذ کرده، شعرهایش را برای او می‌خوانده و تخلّص «حزین» را از او گرفته است. حزین دربارۀ او می‌نویسد: «از افاضل اصحاب ایقان و مستغرق بحار عرفان. زلال چشمۀ انفس و آفاق و از حضیض علایق به اوج اطلاق رسیده بود. چهل سال کمابیش در یک خرقه و شبان‌روزی به یک دو لقمه چربش اکتفا نموده و کیفیّت ریاضات و سلوک زندگانی آن زندۀ جاودانی اتسّاع مقامی عظیم می‌خواهد. علوم ظاهر و باطن را جامع و نور شهود از سیمای او لامع بود. و گوشه عزلت در اصفهان اختیار و آخر از آنجا به ملاء اعلی انتقال نمود.» | [[حزین لاهیجی، محمدعلی (اصفهان ۱۱۰۳ـ بنارس ۱۱۸۰ق)|حزین لاهیجی]] در کودکی حدود سه سال در محضر شیخ خلیل‌اللَّه تلمذ کرده، شعرهایش را برای او می‌خوانده و تخلّص «حزین» را از او گرفته است. حزین دربارۀ او می‌نویسد: «از افاضل اصحاب ایقان و مستغرق بحار عرفان. زلال چشمۀ انفس و آفاق و از حضیض علایق به اوج اطلاق رسیده بود. چهل سال کمابیش در یک خرقه و شبان‌روزی به یک دو لقمه چربش اکتفا نموده و کیفیّت ریاضات و سلوک زندگانی آن زندۀ جاودانی اتسّاع مقامی عظیم می‌خواهد. علوم ظاهر و باطن را جامع و نور شهود از سیمای او لامع بود. و گوشه عزلت در اصفهان اختیار و آخر از آنجا به ملاء اعلی انتقال نمود.» | ||