بدر، احمد (۱۲۸۷ق ـ۱۳۰۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(نیز با نام: میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه، ملقب به نصیرالدوله) از رجال دورۀ قاجار و دولتمرد عصر پهلوی، پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف‌الدوله شیرازی. او از پیشگامان آموزش و پرورش مدرن در ایران بود. زبان و ادبیات فارسی و عربی را آموخت و شیوۀ نگارش و خوشنویسی را فراگرفت و به زبان فرانسه نیز مسلط شد. ابتدا پدرش "نصیرالدوله" لقب داشت و پس از | }}<p>(نیز با نام: میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه، ملقب به نصیرالدوله) از رجال دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و دولتمرد عصر [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]، پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف‌الدوله شیرازی. او از پیشگامان آموزش و پرورش مدرن در ایران بود. زبان و ادبیات فارسی و عربی را آموخت و شیوۀ نگارش و خوشنویسی را فراگرفت و به زبان فرانسه نیز مسلط شد. ابتدا پدرش "نصیرالدوله" لقب داشت و پس از آن‌که در ۱۳۰۱ق ملقب به "آصف‌الدوله" شد، همان موقع از طرف [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] لقب نصیرالدوله به میرزا احمد خان رسید. در سمت‌های دولتی منشأ خدماتی گردید. در زمان ناصرالدین شاه به‌عنوان منشی دربار برگزیده شد و پس از قتل شاه قاجار، در ۱۳۰۵ق وارد وزارت خارجه شد. پس از مأموریت میرزا جواد خان سعدالدوله، او مدت چهار سال وزیر مختار ایران در بلژیک بود و تا انقلاب [[مشروطه|مشروطه]] در این سمت باقی ماند. </p><p>وی چندین سفر به اروپا رفت و در اواخر ۱۳۳۴ق، مدتی نیز معاون وزارت خارجه در کابینۀ اول [[وثوق ، حسن (تهران ۱۲۵۱ـ قم ۱۳۲۹ش)|حسن وثوق]] (وثوق‌الدوله) بود؛ به واسطۀ وثوق‌الدوله که وزیر امور خارجه بود و بستگی با او (نصیرالدوله برادر زن وثوق‌الدوله بود.) پس از آن، سرپرست وزارت خارجه شد. در کابینهٔ دوم وثوق‌الدوله نیز او وزارت معارف و علوم را عهده‌دار شد (۱۳۳۶ق). میرزا احمد خان مدتی نیز رئیس دیوان عالی کشور بود. پس از سقوط دولت وثوق‌الدوله، او مدتی به اروپا رفت و در ۱۳۰۴ش به ایران بازگشت. پس از روی کار آمدن [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضا شاه]]، او در انتخابات دورۀ ششم مجلس شورای ملی، نمایندۀ مردم سیرجان شد (۱۳۰۵ش)، اما پیش از افتتاح مجلس، حسن مستوفی‌الممالک او را به وزارت معارف برگزید. </p><p>میرزا احمد خان در 62 سالگی بر اثر سکته (همچون پدرش) درگذشت و در صحن عبدالعظیم به خاک سپرده شد. </p><p>نصیرالدوله مردی ادیب و کتاب‌دوست و مشوق علم و هنر بود و برای توسعۀ مدارس عده‌ای از دانش آموزان را به اروپا روانه کرد. مدارس دارالمعلمین (۹۸ـ۱۲۹۷ش) و دارالمعلمات تهران (۹۹ـ۱۲۹۷ش) از تأسیسات دورۀ اوست. </p><p></p> | ||