اشلیمر، یوهان (۱۸۱۹-۱۸۸۱م): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
شلیمِر، یوهان لوئیز (رتردام هلند 1819 - تهران 1881م) (Schlimmer, Johan Louis) <br> | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =یوهان | |عنوان =یوهان لوئیز شلیمِر | ||
|نام = | |نام =Johan Louis Schlimmer | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار=دکتر شلیمر هلندی (حکیم شِلیمر فِلَمَنْگی) | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=رتردام هلند 1819 | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=تهران 1881م | ||
|دوره زندگی=قرن ۱۳ق | |دوره زندگی=قرن ۱۳ق | ||
|ملیت=هلندی | |ملیت=هلندی | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =پزشکی | |گروه مقاله =پزشکی | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
|رشته = | |رشته = | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(معروف به دکتر شلیمر هلندی (حکیم شِلیمر فِلَمَنْگی) پزشک هلندی مقیم ایران در دورۀ پادشاهی [[ناصرالدین شاه قاجار]] (قرن 13ق). او در ۱۸۵۱م پس از دو سال اقامت در [[حلب، شهر (سوریه)|حلب]]، از راه [[بغداد]] وارد ایران شد. برخلاف سایر معلمین [[دارالفنون]]، وی خودش به ایران آمده است و پس از چند سال سکونت و طبابت آزاد در ایران، به شهرت رسید و همین شهرت سبب شد که او را پس از دکتر پولاک برای معلمی دارالفنون استخدام نمایند. در طی چند سال اقامت در ایران، به نقاط مختلفی ازجمله [[بلوچستان، ناحیه|بلوچستان]] و [[بندرعباس، شهر|بندرعباس]] سفر کرد و درباره بیماریهای پیوک، سالک، جذام و آبله مطالعه نمود و در طی این مدت با طب ایرانی و عقاید و زبان فارسی به خوبی آشنا شد. وی در ۱۲۶۷ق گوسالۀ دوسری را در [[رشت، شهر|رشت]] تشریح کرد. در علم بلورسازی نیز تبحر داشت. مهمترین اثر طبی وی ''فرهنگ پزشکی فرانسه ـ فارسی'' اوست که در واقع نوعی دایرةالمعارف طبی محسوب میشود. اصل تألیف این کتاب در ۱۸۷۴م (1291ق) است و آخرینبار در ۱۳۴۹ش توسط [[دانشگاه تهران]] به چاپ رسیده است. از دیگر آثار وی میتوان به کتابهای شیمی حیوانی به نام ''سِرّالحکمة'' و امراض پوست به نام ''زینتالابدان'' و نیز یک کتاب فارماکو دینامیکی و یک کتاب مفردات پزشکی اشاره نمود. شلیمر در ۱۸۸1م (1298ق) درگذشت و محل دفن او را گورستان پروتستانهای اکبرآباد نوشتهاند.</p> | }}<p>(معروف به دکتر شلیمر هلندی (حکیم شِلیمر فِلَمَنْگی)) پزشک هلندی مقیم ایران در دورۀ پادشاهی [[ناصرالدین شاه قاجار]] (قرن 13ق). او در ۱۸۵۱م پس از دو سال اقامت در [[حلب، شهر (سوریه)|حلب]]، از راه [[بغداد]] وارد ایران شد. برخلاف سایر معلمین [[دارالفنون]]، وی خودش به ایران آمده است و پس از چند سال سکونت و طبابت آزاد در ایران، به شهرت رسید و همین شهرت سبب شد که او را پس از دکتر پولاک برای معلمی دارالفنون استخدام نمایند. در طی چند سال اقامت در ایران، به نقاط مختلفی ازجمله [[بلوچستان، ناحیه|بلوچستان]] و [[بندرعباس، شهر|بندرعباس]] سفر کرد و درباره بیماریهای پیوک، سالک، جذام و آبله مطالعه نمود و در طی این مدت با طب ایرانی و عقاید و زبان فارسی به خوبی آشنا شد. وی در ۱۲۶۷ق گوسالۀ دوسری را در [[رشت، شهر|رشت]] تشریح کرد. در علم بلورسازی نیز تبحر داشت. مهمترین اثر طبی وی ''فرهنگ پزشکی فرانسه ـ فارسی'' اوست که در واقع نوعی دایرةالمعارف طبی محسوب میشود. اصل تألیف این کتاب در ۱۸۷۴م (1291ق) است و آخرینبار در ۱۳۴۹ش توسط [[دانشگاه تهران]] به چاپ رسیده است. از دیگر آثار وی میتوان به کتابهای شیمی حیوانی به نام ''سِرّالحکمة'' و امراض پوست به نام ''زینتالابدان'' و نیز یک کتاب فارماکو دینامیکی و یک کتاب مفردات پزشکی اشاره نمود. شلیمر در ۱۸۸1م (1298ق) درگذشت و محل دفن او را گورستان پروتستانهای اکبرآباد نوشتهاند.</p> | ||
<br><!--11366500--> | <br><!--11366500--> | ||
[[رده:پزشکی]] | [[رده:پزشکی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | [[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] |