پرش به محتوا

آشکار سندی، عبدالوهاب (۱۱۵۲ـ۱۲۴۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:




(مشهور به سچّل سرمست و ملقّب به منصور ثانی و عطّار سند) عارف و شاعر شبه‌قاره. از کودکی عمویش، عبدالخالق، سرپرستی او را عهده‌دار شد و به‌خاطر راست‌گویی‌اش القاب «سچو»، «سچل» و «سچیدنه» یافت. خرقۀ تصوف را از دست عمویش پوشید. به عربی، فارسی، اردو، هندی، پنجابی، سرائیکی و سندی شعر می‌سرود.


از آثارش: ''مرغ‌نامه''؛ ''وحدت‌نامه''؛ ''قتل‌نامه''؛ ''دیوان آشکار'' (لاهور، ۱۹۵۷)؛ دیوان خدایی؛ مثنوی تارنامه (خیرپور، ۱۹۶۳)؛ دردنامه (خیرپور، ۱۹۶۳).
(مشهور به سچّل سرمست و ملقب به منصور ثانی و عطار سند) عارف و شاعر شبه‌قاره. از کودکی عمویش، عبدالخالق، سرپرستی او را عهده‌دار شد و به‌خاطر راست‌گویی‌اش القاب «سچو»، «سچل» و «سچیدنه» یافت. خرقۀ [[تصوف]] را از دست عمویش پوشید. به [[عربی، زبان|عربی]]، [[فارسی، زبان|فارسی]]، [[اردو، زبان|اردو]]، [[هندی، زبان|هندی]]، [[پنجابی، زبان|پنجابی]]، سرائیکی و [[سندی، زبان|سندی]] شعر می‌سرود.
 
از آثارش: ''مرغ‌نامه''؛ ''وحدت‌نامه''؛ ''قتل‌نامه''؛ ''دیوان آشکار'' (لاهور، ۱۹۵۷م''دیوان خدایی''؛ ''مثنوی تارنامه'' (خیرپور، ۱۹۶۳م''دردنامه'' (خیرپور، ۱۹۶۳م).




سرویراستار، ویراستار
۳۷٬۶۲۰

ویرایش