دندی، ونسان (۱۸۵۱ـ۱۹۳۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=پاریس۱۸۵۱م | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۳۱م | |تاریخ مرگ=۱۹۳۱م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} دَندی، وَنسان (۱۸۵۱ـ۱۹۳۱) | ||
آهنگ‌ساز فرانسوی. زیر نظر سزار فرانک<ref>César Franck | (D'Indy, Vincent)<br /> | ||
[[پرونده:D'Indy, Vincent.jpg|بندانگشتی|ونسان دندی]] | |||
</ref> تحصیل کرد و از بنیادگذاران اسکولا کانتوروم<ref>Schola Cantorum </ref> بود. ازجمله آثار اوست: اپراها (''فِروال''<ref>Fervaal</ref>، ۱۸۹۷)، سمفونی‌ها، پوئم سمفونیک (''ایشْتار''<ref> Ishtar </ref>، ۱۸۹۶)، و موسیقی مجلسی. دندی از خانواده‌ای اشرافی، اهل منطقۀ آردش<ref>Ardèche </ref> در ویواره<ref>Vivarais </ref> بود، اما در پاریس به‌دنیا آمد. مادرش هنگام تولد او درگذشت و مادربزرگ پدری‌اش که موسیقی‌دان خوبی بود، او را بزرگ کرد. در ۱۱سالگی او را برای تعلیم پیانو نزد لوئی دیِه‌مِر<ref>Louis Diémer</ref> و برای آموزش نظری نزد آلبر لاوینیاک<ref> Albert Lavignac </ref> فرستادند، و پس از آن تحصیل پیانو را زیرنظر ژان مارمونتل<ref>Jean Marmontel</ref> دنبال کرد. در ۱۸۷۰ نخستین آثار خود را منتشر ساخت و در دفاع از پاریس دربرابر ارتش پروس شرکت کرد. برای جلب رضایت خانواده‌اش در رشتۀ حقوق مشغول تحصیل شد، اما تصمیم داشت موسیقی‌دان شود و برای مشورت نزد فرانک رفت، که به او پیشنهاد تعلیم داده بود. همچنین برای طبع‌آزمایی در ارکستر اِدوئار کولون<ref> Edouard Colonne </ref> نوازندۀ تیمپانی شد. ژول پادِلو<ref>Jules Pasdeloup </ref> یکی از آثار او را برای نخستین‌بار اجرا کرد، که اوورتوری برای نمایش‌نامۀ ''پیکّولومینی''<ref>Piccolomini </ref> اثر | آهنگ‌ساز فرانسوی. زیر نظر [[فرانک، سزار (۱۸۲۲ـ۱۸۹۰)|سزار فرانک]]<ref>César Franck | ||
</ref> تحصیل کرد و از بنیادگذاران اسکولا کانتوروم<ref>Schola Cantorum </ref> بود. ازجمله آثار اوست: اپراها (''فِروال''<ref>Fervaal</ref>، ۱۸۹۷)، سمفونی‌ها، پوئم سمفونیک (''ایشْتار''<ref> Ishtar </ref>، ۱۸۹۶)، و موسیقی مجلسی. دندی از خانواده‌ای اشرافی، اهل منطقۀ آردش<ref>Ardèche </ref> در ویواره<ref>Vivarais </ref> بود، اما در [[پاریس، شهر|پاریس]] به‌دنیا آمد. مادرش هنگام تولد او درگذشت و مادربزرگ پدری‌اش که موسیقی‌دان خوبی بود، او را بزرگ کرد. در ۱۱سالگی او را برای تعلیم پیانو نزد لوئی دیِه‌مِر<ref>Louis Diémer</ref> و برای آموزش نظری نزد آلبر لاوینیاک<ref> Albert Lavignac </ref> فرستادند، و پس از آن تحصیل [[پیانو]] را زیرنظر [[مارمونتل، ژان فرانسوا (۱۷۲۳ـ۱۷۹۹)|ژان مارمونتل]]<ref>Jean Marmontel</ref> دنبال کرد. در ۱۸۷۰ نخستین آثار خود را منتشر ساخت و در دفاع از پاریس دربرابر ارتش پروس شرکت کرد. برای جلب رضایت خانواده‌اش در رشتۀ حقوق مشغول تحصیل شد، اما تصمیم داشت موسیقی‌دان شود و برای مشورت نزد فرانک رفت، که به او پیشنهاد تعلیم داده بود. همچنین برای طبع‌آزمایی در ارکستر اِدوئار کولون<ref> Edouard Colonne </ref> نوازندۀ [[تیمپانی]] شد. ژول پادِلو<ref>Jules Pasdeloup </ref> یکی از آثار او را برای نخستین‌بار اجرا کرد، که اوورتوری برای نمایش‌نامۀ ''پیکّولومینی''<ref>Piccolomini </ref> اثر [[شیلر، یوهان (۱۷۵۹ـ۱۸۰۵)|شیلر]]<ref>Schiller </ref> بود، و پس از آن بخشی از سه‌گانۀ ''والنشتاین''<ref>Wallenstein </ref> او شد. پس از فرانک، او [[لیست، فرانتس (۱۸۱۱ـ۱۸۸۶)|فرانتس لیست]] را تحسین می‌کرد، و در ۱۸۷۳ دو ماه را در وایمار<ref>Weimar</ref> با این آهنگ‌ساز و [[واگنر، ریشارد (۱۸۱۳ـ۱۸۸۳)|ریشارد واگنر]]<ref> Richard Wagner</ref>سپری کرد و در ۱۸۷۶ در نخستین اجرای اپراهای ''حلقۀ نیبلونگ''<ref> Ring des Nibelungen </ref> در [[بایرویت]]<ref>Bayreuth </ref> نیز حضور یافت. دَندی به شارل لامورو<ref>Charles Lamoureux </ref>، رهبر ارکستر، کمک کرد تا موسیقی واگنر را به پاریس معرفی کند ( ''لوهنگرین''<ref>Lohengrin </ref>، ۱۸۸۷) و به احیای آثار ژان ـ فیلیپ رامو<ref>Jean-Philippe Rameau </ref>، کریستوف ویلیبالد فون گلوک<ref>Christoph Willibald von Gluck </ref>، و کلاودیو مونته‌وردی<ref>Claudio Monteverdi </ref> (''تاج‌گذاریِ پوپّه‌آ''<ref>L’incornazione Poppea </ref> با ویراست خودش) پرداخت. در ۱۸۹۴ به شارل بورد<ref>Charles Bordes </ref> پیوست تا به‌همراه فلیکس گیلمان<ref>Félix Guilmant </ref> مدرسۀ اسکولا کانتوروم را پایه‌گذاری کنند؛ دَندی تا پایان عمر در این مدرسه تدریس کرد و شاگردان برجستۀ بسیاری داشت که یکی از آنان [[وارز، ادگار (۱۸۸۳ـ۱۹۶۵)|ادگار وارِز]]<ref>Edgard Varèse </ref> بود. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای ''بیگانه''<ref>L’étranger </ref> (۱۸۹۸ـ۱۹۰۱). ارکستری ''سمفونی برمبنای یک ترانۀ کوهستانی فرانسوی (سمفونی سِوِنُل)''<ref>(Symphonie sur un chant montagnard francais (Symphonie Cévenole </ref> برای پیانو و ارکستر (۱۸۸۶)؛ ''روز تابستانی در کوهستان''<ref>Jour d’été </ref> (۱۹۰۵). موسیقی مجلسی سه [[کوآرتت زهی]] (۱۸۹۰، ۱۸۹۷، ۱۹۲۹)؛ سِکستت زهی و کویینتت پیانو (۱۹۲۴) پیانو و ترانه‌ها هجده اپوس از آثار پیانویی، شامل سونات در می ماژور، ''تِم واریه''<ref>Thème varié </ref>؛ ۹۰ ''شانسون‌های عامیانه ویواره''<ref>Chansons populaires du Vivarais</ref>، تنظیم‌هایی از دوازده ترانۀ محلی فرانسوی برای کُر بدون همراهی. | |||
| | ||