آب زلال
آبِ زُلال
از ملامحسن فیض کاشانی، منظومه‌ای عرفانی به فارسی در قالب مثنوی. شاعر این اثر را که ۲۴۰ بیت است به دو جرعه و هر جرعه را به سه نفس بخش کرده است. جرعۀ یکم خطاب به خداوند و جرعۀ دوم خطاب یا عتاب به نفس است. مثنوی زبانی ساده دارد و شاعر در جرعۀ یکم از خداوند آمرزش می‌خواهد و در جرعۀ دوم خویشتن را نکوهش می‌کند و می‌خواهد که به راه راست بازآید. این مثنوی همراه با دیوان فیض کاشانی به‌چاپ رسیده است (۱۳۷۱ش).