بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۵۵ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پوستر بهترین فیلم جشنواره
پوستر بهترین فیلم جشنواره

بیست و چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر


دوره‌ی بیست و چهارم جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم فجر. از ۳۰ دی تا ۱۰ بهمن ۱۳۸۴ به دبیری علیرضا رضاداد، توسط بنیاد سینمایی فارابی و زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تهران برگزار گردید.

از نکات ضعف این دوره آماده نشدن بسیاری از فیلم‌ها تا روزهای میانی جشنواره بود. از بین فیلم‌های مهم این سال می‌توان به اثر درخشان اصغر فرهادی -چهارشنبه سوری- اشاره کرد که هم از سوی مردم و هم از سوی منتقدان به عنوان بهترین فیلم جشنواره انتخاب شد. اصغر فرهادی سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را گرفت و هدیه تهرانی به خاطر نقش‌آفرینی متفاوتش در این فیلم به عنوان بهترین بازیگر زن جشنواره انتخاب شد. ابراهیم حاتمی‌کیا با ساخت به نام پدر نشان داد که فعلا در حال تکرار خود است و نیازی اساسی به یک خانه تکانی ذهنی دارد. هر چند که فیلمش به عنوان بهترین فیلم جشنواره از سوی هیات داوران انتخاب شد. حاتمی‌کیا به این ترتیب توانست برای چهارمین بار جایزه‌ی بهترین فیلم جشنواره را به دست آورد. این فیلم درباره‌ی رابطه‌ی پدری بسیجی و دختر جوان اوست که مین‌های باقی‌مانده از دوران جنگ باعث مجروح شدنش شده است و در آن بازیگرانی چون پرویز پرستویی، گلشیفته فراهانی، مهتاب نصیرپور، کامبیز دیرباز و شبنم مقدمی ایفای نقش کرده‌اند. جعفر پناهی هم با آفساید پس از سال‌ها توانست در جشنواره شرکت کند و فیلمش نیز با استقبال نسبی همراه شد. از دیگر فیلم‌های مهم جشنواره می‌توان به کافه ستاره (سامان مقدم) و تقاطع (ابوالحسن داوودی) اشاره کرد که با ساختارشکنی روایی‌شان باز هم توانستند مخاطبان بسیاری را جذب خود کنند. در بخش بین‌الملل نیز دو فیلم مطرح سال اروپا، سقوط (الیور هیرشبیگل) با موضوع روزهای پایانی زندگی هیتلر و تریلر برنده‌ی نخل طلای کن میشاییل هانکه- پنهان- اعتباری برای جشنواره دست و پا کردند؛ هرچند که سیمرغ بلورین بهترین فیلم از آن "به آهستگی" (مازیار میری) شد.


جوایز (بخش اصلی)

سیمرغ بلورین بهترین فیلم: به نام پدر (ابراهیم حاتمی‌کیا)

جایزه‌ی ویژه‌ی هیات داوران: عصر جمعه (مونا زندی حقیقی)

جایزه‌ی ویژه‌ی هیات داوران: شاهد احمدلو (چند می‌گیری گریه کنی؟)

سیمرغ بلورین بهترین فیلم هنر و تجربه: سفر به هیدالو (مجتبی راعی)

سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی: اصغر فرهادی (چهارشنبه سوری)

سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه: مانی حقیقی (کارگران مشغول کارند)

دیپلم افتخار برای فیلم‌نامه: به آهستگی (پرویز شهبازی)

دیپلم افتخار برای فیلم‌نامه: به نام پدر (ابراهیم حاتمی‌کیا)

دیپلم افتخار برای فیلم‌نامه‌ی اقتباسی: شاهزاده‌ی ایرانی (محمد نوری‌زاد)

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد: پرویز پرستویی (به نام پدر)

دیپلم افتخار برای بازیگر خردسال: سمیر وزیریان (هوو)

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن: هدیه تهرانی (چهارشنبه سوری)

سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری: محمد داوودی (زمستان است)

سیمرغ بلورین بهترین تدوین: هایده صفی‌یاری (چهارشنبه سوری)

سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن: محمدرضا درویشی (شهر آشوب)

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد: حمید لولایی (چند می‌گیری گریه کنی؟)

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن: مهتاب نصیرپور (به نام پدر)

تقدیر: ترانه علیدوستی (چهارشنبه سوری)

سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس: ایرج رامین‌فر (شاهزاده‌ی ایرانی)

سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی: مهرداد میرکیانی (به نام پدر)

سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری و میکس: محمدرضا دلپاک (زمان می‌ایستد)

سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری: یدالله نجفی و ناصر شکوهی‌نیا (زمستان است)

سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه: محسن روزبهانی (شهرآشوب)