جمالی اردستانی، فضل الله ( ـ ۸۷۹ق)
فضل‌الله جَمالی اردستانی ( ـ ۸۷۹ق)
| فضل الله جمالی اردستانی جمال الدین اردستانی | |
|---|---|
| درگذشت | ۸۷۹ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | عارف |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| آثار | مثنوی بیان الحقایق فی احوال سیدالمرسلین؛ منظومه روح القدس؛ مهرافروز |
| گروه مقاله | عرفان |
(یا: جَمالُ‌الدّین اَرْدستانی) معروف به پیر جمالی و سیدالعاشقین. اطلاع چندانی از زندگی او نداریم. در اردستان اصفهان زاده شد و در عهد شاهرخ فرزند تیمور، به‌دست ترکان به بردگی رفت. از دورۀ تحصیل و استادان او نیز آگاهی کافی نداریم. آثار بسیاری به نظم و نثر پدید آورد که شمار سروده‌های او را گاه تا ۵۰هزار بیت نوشته‌اند.
جمالی در سمرقند به دیدار الغ‌بیگ تیموری رفت و در طریقت، دست ارادت به پیر مرتضی علی اردستانی داد که با هفت واسطه، شجره‌نامۀ خود را به سهروردی صوفی می‌رسانید. ابوسعید علوی بزغشی نیز، در‌شمار مریدان او بود و سرانجام به خلافتِ او رسید. سلسلۀ پیر جمالیه به‌واسطۀ همو، از طریقت سهروردیه منشعب شد و به همین واسطه، در‌شمار یکی از چهارده سلسلۀ منشعب از طریقت معروفیه قرار گرفت.
از آثارش: مثنوی کشف‌الارواح در تفسیر عرفانی قصۀ یوسف؛ مثنوی بیان‌الحقایق فی احوال سیدالمرسلین؛ منظومه مرآت الاِفراد؛ منظومۀ روح‌القدس؛ استقامت‌نامه؛ تنبیه‌الغافلین به نظم و نثر؛ مهرافروز؛ ناظر و منظور.