حسین انصاریان
حسین انصاریان (1323ش- )
روحانی شیعی، مفسر و مترجم قرآن، و استاد حوزۀ علمیۀ قم. پدرش محمدباقر از خاندان حاج شیخ (خوانساری) و مادرش از سادات مصطفوی شهرستان خوانسار استان اصفهان بود. قبر پدرش در سرچشمه خوانسار است.
از سه سالگی، همراه با خانواده به تهران آمد و در خیابان خراسان زندگی کرد. در شش سالگی به مدرسۀ برهان رفت. بعد از اتمام کلاس سوم دبستان، به علت مشکلات اقتصادی خانواده، به خوانسار بازگشتند. او در خوانسار در مدرسۀ جامعه تعلیمات به تحصیل پرداخت. پس از دو سال، همراه خانواده به تهران برگشت. کلاس ششم را نیز در مدرسۀ برهان گذراند.
پس از دورهٔ دبیرستان، راه و مسیر طلبگی پیش گرفت. او پس از مشورت با مهدی الهی قمشه‌ای، دروس طلبگی را آغاز کرد و در جلسه اخلاق وی حضور یافت.
تحصیلات مقدماتی حوزوی (ادبیات) را در تهران تحت تعلیم علی اکبر برهان و علی فلسفی، از امامان جماعت مسجد لرزاده فرا گرفت. کتاب معالم الاصول، لمعتین و معالم را نزد علی فلسفی آموخت. پس از آن، به حوزهٔ علمیهٔ قم مهاجرت کرد. آن جا، به محضر شیخ عباس تهرانی رسید و به دست او ملبس به لباس روحانیت شد.
به پخش اعلامیه‌های انقلابی امام خمینی می پرداخت. در منبری، شاه و دولتش را واجب القتل دانست و سحرگاه، ساواک به خانه‌اش آمد و او را دستگیر کرد. در دوران جنگ، در جبهه ها حضور می یافت.
حسین انصاریان حدود چهار هزار نوار سخنرانی و بیش از ۴۰ عنوان کتاب در حوزه های علمی و دینی دارد. او مفسر و مترجم قرآن است و ترجمۀ قرآن کریم، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، و نیز بازنویسی مفاتیح الجنان، از جمله آثار اوست.
حسین انصاریان در شهریور ۱۳۹۹ به کرونا مبتلا و در بیمارستان بستری شد و چند روز بعد، بهبود یافت و از بیمارستان مرخص شد.
او عموی علی انصاریان، بازیکن فوتبال و بازیگر، است که به علت ابتلا به بیماری کووید-۱۹، پس از دو هفته بستری بودن در بیمارستان، در 15 بهمن 1399ش درگذشت.