ابن جبرون، سلیمان بن یهودا (ح ۱۰۲۰ـ ح ۱۰۵۷م)
| سلیمان بن یهودا بن جبرون | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۰۲۰م |
| درگذشت | ح ۱۰۵۷م |
| ملیت | اسپانیایی |
| نام‌های دیگر | ابن جبرول - آویسبرون |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | فیلسوف |
| آثار | ینبوع‌الحیات (چشمۀ زندگی) |
| گروه مقاله | فلسفه، منطق و کلام |
ابن جَبرون، سلیمان بن یهودا (ح ۱۰۲۰ـ ح ۱۰۵۷م)
(یا: ابن جبرول؛ به لاتینی آویسبرون[۱]) شاعر و فیلسوفِ اسپانیایی، زادۀ مغرب. در مقام شاعر، در ردیف بزرگ‌ترین نویسندگان قرون وسطا قرار دارد و بعضی از سرودهای مذهبی کوتاهش با مراسم عبادی یهود درآمیخته شده است. اثر عمدۀ فلسفی‌اش ینبوع‌الحیات (چشمۀ زندگی)، که در اصل به عربی نوشته شده، در ترجمۀ لاتینی آن با نام فونس ویتای[۲] کاملاً حفظ شده است. ینبوع‌الحیات تفکر نوافلاطونی دارد، اما در عین حال عناصری از اندیشۀ ارسطو و فیلون یهودی[۳] را نیز شامل می‌شود. این کتاب بر دانز اسکوتس[۴]، از فرقه فرانسیسیان، فیلسوفانی چون باروخ اسپینوزا[۵] و آرتور شوپنهاور[۶]، و در ترجمۀ عبری قباله (عرفان یهودی)[۷] تأثیر گذاشت.