ابن عبدالبر
| ابن عبدالبر | |
|---|---|
| زادروز |
قرطبه ۳۶۸ق |
| درگذشت | شاطبه ۴۶۳ق |
| ملیت | اندلسی |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه و محدث |
| شغل و تخصص های دیگر | مورخ و ادیب |
| آثار | الاستیعاب؛ الاستذکار؛ الانباه علی قبائل الرواة؛ بهجة المجالس و اُنس المُجالس |
| گروه مقاله | دین اسلام |
ابن عَبدُالبِرّ (قرطبه ۳۶۸ـ شاطبه ۴۶۳ق)
(نام اصلی: ابوعمر یوسف بن عبدالله قرطبی) فقیه، محدث، مورخ و ادیب اندلسی. در قرطبه به فراگیری علوم زمان خود پرداخت. در آغاز ظاهری‌مذهب بود. سپس مالکی شد و گاه در برخی از مسائل به فقه شافعی گرایید. در زمان اقامت ابن عبدالبر در قرطبه این شهر مرکز حکومت امویان در اندلس بود و زمانی که قرطبه درگیر جنگ و خون‌ریزی شد، ابوعمر این شهر را ترک و در دانیه، دورترین نقطۀ شرق اندلس، سکنی گزید. مدت اقامت ابوعمر در دانیه از پربرکت‌ترین دوران زندگی اوست، چه در همین شهر بود که بیشتر کتاب‌هایش را نوشت. برخی از آثار او عبارت‌اند از الاستیعاب، کتابی دربارۀ صحابه و از مهم‌ترین منابع در این زمینه؛ الاستذکار؛ الانباه علی قبائل الرواة؛ بهجة المجالس و اُنس المُجالس، این کتاب از مهم‌ترین منابع دربارۀ ادبیات اندلس در قرون ۴ و ۵ق است.