ابوالشوک عنازی
ابوالشوکِ عنازی ( ـ۴۳۷ق)
(حسام‌الدوله ابوالشروک) از فرمانروایان شیعی بعضی نواحی غربی ایران و مشرق عراق در روزگار آل بویه. در ۴۰۱ق جانشین پدرش ابوالفتح محمد بن عناز شد. بیشتر سال‌های فرمانروایی او در جنگ با همسایگان و کشاکش‌های خانگی گذشت. قلمروش گاه چندان گسترش می‌یافت که دامنۀ آن تا حله در جنوب عراق می‌رسید و گاهی نیز به باریکه‌ای در مغرب ایران محدود می‌شد. در ۴۰۵ق، که بدر بن حسنویۀ کُرد کشته شد، پاره‌ای از قبایل کرد فرمان‌گزار ابوالشوک شدند. همین امر آل بویۀ همدان را به هراس انداخت و یکی از رقیبان او را با سپاهی به جنگ ابوالشوک فرستادند. ابوالشوک کُردان را بشکست و نیروهای شمس‌الدوله بویهی را نیز هزیمت داد (۴۱۲ق) و یک چند توانست پیشروی ترکمنان غز به سرکردگی ابراهیم ینال، برادر طغرل بیگ، را در مغرب ایران متوقف سازد، اما سرانجام از ترکمنان شکست خورد و متصرفات او به‌دست آن‌ها افتاد و اندکی پس از آن درگذشت.