ابودلف عجلی
ابودُلَفِ عِجْلی (ح ۱۵۰ـ۲۲۶ق)
از امیران برجستۀ عصر اول عباسی. علاوه بر جنگاوری و شهسواری در شعر و ادب و موسیقی نیز مهارت داشت و شاعران بزرگی چون ابوتمّام و دعبل او را ستوده‌اند. وی در زمان هارون‌الرشید جانشین پدرش در کرج (شهری نزدیک اراک کنونی) شد و به آبادانی آن‌جا پرداخت تا جایی‌که شهر را به نام او کرجِ ابودلف خواندند. ابودلف پس از مرگ هارون‌الرشید نخست با امین بود و پس از پیروزی مأمون به او سر سپرد. یونس احمد سامرائی در جلد دوم شعراء عباسیون اشعار ابودلف را گردآورده و در بیروت به‌چاپ رسانده است، ولی این مجموعه همۀ اشعار او را دربر ندارد. ابودلف شیعه بسیار افراطی بود و هرکه را چنین نبود، حتی پسر بزرگش را، «ناپاکزاد» می‌دانست.