اخیار
اَخیار
(واژه‌ای عربی، به‌معنی نیکان، برگزیدگان، نیکوتران) در اصطلاح تصوف، هفت تن برگزیده از میان ۳۵۶ تن از مردان ناپیدا. اهل تصوف معتقدند برگزیدگان طریقت عبارت‌اند از نقبا، نجبا، ابدال و اخیار که هفت تن هستند و در شهرها پیوسته در گردش‌اند و چون عامۀ مردم به مشکلی دچار شوند، به یاری آنان می‌رسند. نخست نقبا و پس از آن نجبا و سپس ابدال و بعد اخیار و اگر آنان نتوانند مشکلی را حل کنند، نوبت به غوث می‌رسد. گویند ابدال در شام‌اند و نجبا در یمن و اخیار در عراق. بزرگان صوفیه تأکید دارند که چنانچه با هر یک از آنان ملاقاتی دست داد، بنده باید تواضع کامل انجام دهد تا مورد توجه قرار گیرد.