بهمن میرزای قاجار
بَهمن میرزای قاجار (۱۲۲۵ـ۱۳۰۱ق)
از شاهزادگان فاضل قاجار. پسر عباس میرزا قاجار بود و در دهۀ ۱۲۵۰ق، محمدشاه قاجار او را به حکومت اردبیل، سپس بروجرد و آن‌گاه تهران (۱۲۵۲ق)، همدان و آذربایجان (۱۲۵۷ق) منصوب کرد. در ۱۲۶۲ق، به اتهام تلاش علیه محمدشاه، مورد سوءظن قرار گرفت و، از این‌رو، به سفارت روسیه پناهنده شد. پس از آن همراهِ خانواده و بستگانش تحت‌الحفظ به قفقاز رفت و در شوشی اقامت گزید و حقوق‌بگیر دولت روسیه گردید و سرانجام در ۷۶سالگی در همان‌جا درگذشت.
بهمن میرزا مردی ادیب و دانش‌پرور بود. در ۱۲۴۷ق، تذکرۀ محمدشاهی را به نام برادرش تألیف کرد. همچنین به تشویق او کتاب هزار و یک شب (با نام اصلی الف لیلة و لیله) توسط عبداللطیف طسوجی از عربی به فارسی ترجمه و به نظم کشیده شد.