هاشم رضی
هاشم رضی (تهران 26 تیر 1313ش- تهران 18 بهمن 1400ش)
پژوهشگر و مترجم ایرانی. عمدۀ فعالیت او در پژوهش، نوشتن و ترجمه تاریخ، فرهنگ و متون ایران باستان بوده است.
در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد و رشد کرد. از زمان نوجوانی، به سفارش محمدتقی مصطفوی به فراگیری زبان فرانسوی پرداخت و پس از آن نیز زبان‌های انگلیسی و آلمانی را نیز یاد گرفت. از نخستین تألیفاتش ادیان بزرگ جهان بود. سپس وندیداد را از روی متن اصلی ترجمه کرد و برای آشنایی با واژه‌های اوستایی و سانسکریت، نزد محمدرضا جلالی نائینی به آموختن زبان‌های باستانی پرداخت. در ۲۲ سالگی ترجمۀ چند رمان را با نام مستعار منتشر كرد و در همان سال‌ها مجموعه‌شعری نیز از او نشر یافت. كتاب اصول روانكاوى، پيدايش روانكاوى و سه رساله دربارۀ تئورى ميل جنسى را از فرويد ترجمه كرد. در زمینۀ پژوهش‌های دينی نخستین كتابش تاريخ اديان بود كه تاكنون شش جلد آن چاپ شده است. از مهم‌ترين تألیفات هاشم رضى، كتاب حكمت خسروانى است. در اين كتاب، عرفان و حكمت از زرتشت تا عصر سهروردى و پژوهش‌هاى تطبيقى از كهن‌ترين ازمنه ايرانى تا ملاهادى سبزوارى در فرهنگ‌هاى يونانى، رومى و جهان اسلام، مورد مقايسه و سنجش و پژوهش قرار گرفته و مستندات بسيارى فراهم آمده است.
بنیاد فرهنگی «جمشید جاماسیان» در برنامه‌ای هم‌زمان با برگزاری جشن مهرگان سال ۱۳۹۴ خورشیدی، بزرگداشتی برای هاشم رضی برگزار کرد. وی که در دهه‌های آخر حیاتش، از حضور در مجامع فرهنگی پرهیز داشت و صرفاً وقتش را صرف نوشتن می‌کرد، پس از یک دوره نقاهت از دنیا رفت. هاشم رضی طی دهۀ 1340 نزد ابراهیم پورداوود به دامنۀ دانشش در زمینۀ ایران‌شناسی و مزدیسناشناسی افزوده بود و هم در آن دهه و دهه‌های بعد به تشویق پورداوود و بهرام فره‌وشی به صورت جدی‌تر به پژوهش و تألیف و ترجمه در زمینه‌های ذکر شده پرداخت. همچنین وی در سال‌های پیش از انقلاب جز تدریس تاریخ ایران در دبیرستان‌های تهران به صورت پراکنده نیز در مراکز زرتشتیان در حوزۀ اوستاشناسی تدریس می‌کرد.