استخوان
اُستخوان (bone)
بافت پیوندی سخت اسکلت[۱] بیشتر جانوران مهره‌دار[۲]. استخوان متشکل از شبکه‌ای رشته‌های کلاژن[۳] است که با نمک‌های معدنی، عمدتاً فسفات کلسیم و کربنات کلسیم، پرشده است. این ترکیب به استخوان تراکم و استحکام می‌دهد و در بعضی حالات قابِل مقایسه با بتون مسلح است. درون این زمینۀ جامد یاخته‌های استخوانی، رگ‌های خونی، و اعصاب قرار دارند. بخش داخلی استخوان‌های دراز دست و پا متشکل از زمینه‌ای اسفنجی است که با مغز استخوان نرم پر شده و تولیدکنندۀ یاخته‌های خونی است. دو نوع استخوان وجود دارد: آن‌هایی که بر اثر جایگزینی غضروف[۴] شکل می‌گیرند، و آن‌هایی که مستقیماً از بافت هم‌بند (پیوندی)[۵] تشکیل می‌شوند. نوع اخیر که شامل استخوان‌های جمجمه است، معمولاً شکلی صفحه‌مانند دارد و در پوست جنین در حال تکوین تشکیل می‌شود. انسان ۲۰۶ استخوان مشخص در اسکلت دارد (← بدن_انسان). کوچک‌ترین این استخوان‌ها سه استخوانچه در گوش میانی‌اند. در برخی موارد، تعداد کل استخوان‌ها با عدد فوق متفاوت است، زیرا تعدادی از جفت استخوان‌های جمجمه با هم یکی شده‌اند و ممکن است آن‌ها را یک یا دو استخوان به‌حساب آورد.