توکل، عبدالله (اردبیل ۱۳۰۳ـ همان جا ۱۳۷۸ش)

توکّل، عبدالله (اردبیل ۱۳۰۳ - همان‌جا ۱۳۷۸ش)

مترجم ایرانی. تا تحصیلات متوسطه را در زادگاهش گذراند. وارد دانشسرای عالی شد و زبان فرانسه را آموخت. تحصیلات دانشگاهی را ابتدا در دانشکدۀ حقوق آغاز کرد، اما آن را نیمه‌کاره رها کرد و برای تحصیل زبان به دانشکدۀ ادبیات رفت. مدتی نیز در دانشگاه واشینگتن درس انگلیسی و روش تدریس زبان خواند. مدتی نیز (1336- 1359ش) در رادیو برنامۀ «ادبیات جهان» را اجرا می‌کرد. عبدالله توکل از نسل مترجمان بزرگ معاصر ایران، چون محمد قاضی و رضا سیدحسینی، و هم‌تراز با آنان بود.

از ترجمه‌های اوست: در تنگ از آندره ژید؛ سرخ و سیاه از استاندل؛ بندۀ عشق از ماکسیم گورکی؛ اوژنی گرانده از بالزاک؛ سرهنگ شابر از بالزاک؛ مردی که سایه‌اش را فروخت از فون شامیو؛ عصر آدمکش‌ها از هنری میلر؛ مجمع‌الجزایر گولاک از سولژنیتسین.