آرام، بهرام (تهران ۱۳۲۸ـ۱۳۵۵ش)
| بهرام آرام | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۸ش |
| درگذشت | ۱۳۵۵ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشجوی فیزیک دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر) در ۱۳۴۸ش |
| شغل و تخصص اصلی | مبارز سیاسی |
| مکتب | مارکسیسم |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
آرام، بهرام (تهران ۱۳۲۸ـ۱۳۵۵ش) Aram, Bahram
از اعضا و رهبران اولیه سازمان مجاهدین خلق ایران. فرزند صادق. وی در دوران دانشجویی در رشته فیزیک دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر) در ۱۳۴۸ش توسط احمد رضایی به عضویت سازمان مجاهدین درآمد. وی در طول حضور در سازمان، تا زمانی‌که به بالاترین سطح تشکیلات رسید چندین نام مستعار داشت، اما عمدتاً او را سید صدا می‌زدند. پیش از ضربۀ ۱۳۵۰ش که اکثریت رهبران سازمان دستگیر شدند، وی تحت مسئولیت علی باکری قرار داشت و پس از آن چون شناخته شده و تحت تعقیب قرار گرفته بود به زندگی مخفی در خانه‌های تیمی روآورد. از همان اوان، استعداد سرشاری در امور نظامی و عملیاتی از خود نشان داد و توانست طی پنج سال در مرکزیت سازمان در کنار افرادی همچون احمد رضایی، رضا رضایی، کاظم ذوالانوار، تقی شهرام و مجید شریف واقفی حضور داشته باشد. وی استوارترین و قدیمی‌ترین عنصر مرکزیت در تمام این سال‌ها بود و دَه‌ها عملیات ترور و انفجار را طراحی کرد. وی در جریان تغییر ایدئولوژی سازمان در ۱۳۵۴ش مارکسیست شد و در بعد از ظهر روز ۲۵ آبان ۱۳۵۵ش در حالی‌که رهبر نظامی سازمان بود، در میدان مخبرالدوله توسط افراد ساواک شناسایی شد و پس از تعقیب و گریز و تیراندازی متقابل، سرانجام با انفجار نارنجک دست به خودکشی زد.