آرگون (شیمی)

آرْگون (شیمی)(argon)
از واژۀ یونانی آرگوس به‌معنی کاهل، عنصری گازی‌شکل، بی‌رنگ، بی‌بو و نافلز، با نماد Ar، عدد اتمی ۱۸ و عدد جرمی نسبی ۳۹,۹۴۸. در گروه گازهای نادر قرار دارد و مدت‌ها تصور می‌شد با سایر مواد واکنش نمی‌دهد، اما براساس آزمایش‌های اخیر می‌تواند با فلوئورید بور واکنش کند و ترکیب‌هایی بسازد. آرگون کمتر از یک درصد جو زمین را تشکیل می‌دهد. در ۱۸۹۴م، جان ریلی و ویلیام رمزی، شیمی‌دانان انگلیسی، بعد از خارج‌کردن شیمیایی همۀ اکسیژن و نیتروژن نمونه‌ای از هوا، آن را کشف کردند. آرگون در حباب‌های تخلیه الکتریکی و لیزر به‌کار می‌رود. به سه روش از نیتروژن جو به‌دست می‌آید: ۱. با عبور نیتروژن از روی نوارهای مارپیچ منیزیوم، ۲. با جرقه‌زدن در گاز نیتروژن حاوی مقدار فراوان اکسیژن، در مجاورت قلیای سوزآور، ۳. با استفاده از قابلیت حلِ بیشتر آرگون در آب، نسبت به نیتروژن. آرگون صنعتی را از تقطیر جزء‌به‌جزء هوای مایع به‌دست می‌آورند؛ سپس آن را متراکم کرده و مایع بی‌رنگی به‌دست می‌آورند که در ۱۸۷- درجه سانتی‌گراد می‌جوشد و در ۱۸۹.۶- درجه سانتی‌گراد منجمد می‌شود.

 

---