بقعه شهشهان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بقعۀ شهشهان

بقعۀ شهشهان (اصفهان)
آرامگاه شاه‌ علاءالدین محمد، از سادات و عرفای قرن نهم هجری. او را به دستور شاهرخ تیموری، در سال ۸۵۰ق، مصلوب کردند. سپس سلطان محمد بن بایسنقر، نوادۀ تیمور، این بنا را بر مزار وی ساخت. آرامگاه در شمال شهر اصفهان، کنار مسجد جامع در خیابان ابن سینا، کوچۀ مسجد صفا، فلکۀ شهشهان قرار دارد.


این بقعه، گنبدخانه‌ای با گنبدی دوپوش و رفیع دارد که کتیبه‌هایی گچ‌بری، یکی از قرن نهم و دیگری از قرن یازدهم هجری، بر دیوارهای داخلی آن دیده می‌شود. در دورۀ اخیر، ساختمان‌ گنبد و کاشی‌کاری آن بازسازی و شبستانی مجاور بقعه احداث شد. شبستان در دهه‌های اخیر، به درمانگاه محلۀ شهشهان اختصاص یافته است.