ابتریه
اَبتَریِه
(یا: بَتْریه؛ صالحیه) جماعتی از اصحاب حدیث، از فرق زیدیه، منسوب به کثیرالنواء ملقب به ابتر. پیروان این فرقه مردم را به دوستی علی (ع) سفارش می‌کردند و قائل به ولایت او بودند و امامت علی (ع) را با ولایت شیخین به هم می‌آمیختند. به همین سبب، نزد عامۀ اهل سنت از بهترین فرق شیعه به شمار می‌رفتند. آنان یاری‌رساندن به هر یک از فرزندان علی (ع) را، که برای امر به معروف و نهی از منکر خروج کند، واجب می‌دانستند. با این وجود ابتریه در نبرد علی (ع) با دشمنانش اختلاف کردند. از دیگر پیشوایان ابتریه می‌توان از حسن بن صالح بن حی (۱۰۰ـ۱۶۸ق)، سالم بن ابی‌حفصه ( ـ۱۳۷ق)، حکم بن عتیبۀ کوفی ( ـ ح ۱۱۵ق)، سلمة بن کهیل ( ـ۱۲۲ق) و ابی‌المقدام ثابت حداد نام برد.