معماری دسته جمعی
معماری دستهجمعی (community architecture)
جنبشی که به مردم امکان میدهد در طراحی و ساخت خانۀ خود و واحدهای همسایگی، مستقیماً با معماران همکاری کنند. برنامۀ خانهسازی در بایکر[۱] نیوکاسل[۲]، کار رالف ارسکین[۳]، و طرح مؤسسۀ خودخانهسازی لوئیشم[۴] در لندن با پیشگامی والتر سگال[۵]، از پروژههای این جنبش در سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۰ است. طرح احیای شهر بولونیا در ایتالیا، و دانشگاه لووَن[۶] در بلژیک، کار لوسین کرول[۷] (۱۹۲۷ـ ) نیز ازجملۀ این طرحهاست.