ابن شرفشاه، حسن بن محمد (۶۴۵ـ موصل ۷۱۵ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
ابن شَرَفْشاه، حسن بن محمد (۶۴۵ـ موصل ۷۱۵ق)<br> | ابن شَرَفْشاه، حسن بن محمد (۶۴۵ـ موصل ۷۱۵ق)<br> | ||
<p>(سید رکن‌الدین حسن بن محمد حسینی استرابادی جرجانی، مکنی به ابو‌محمد و ابوالفضایل) حکیم، متکلم و نحوی. در جوانی به [[مراغه، شهر|مراغه]] رفت و از خواص شاگردان [[نصیرالدین طوسی، ابوجعفر محمد (طوس ۵۹۷ـ کاظمین ۶۷۲)|خواجه نصیرالدین طوسی]] شد و با حمایت او در دستگاه حکومت تقرب یافت. در غیاب [[قطب الدین شیرازی، محمود (شیراز ۶۳۴ـ تبریز۷۱۰ق)|قطب‌الدین شیرازی]] سرپرست شاگردان طوسی شد و پس از فوت استاد به [[موصل]] رفت و در مدرسۀ [[نوریه]] به تدریس پرداخت و نظارت اوقاف مدرسه نیز به وی سپرده شد. از شاگردان وی می‌توان، تاج‌الدین تبریزی و ابن شیخ العوینه را نام برد. از آثارش: ''شرح‌الکافیه'' و ''شرح‌الشافیه'' ابن حاجب؛ ''شرح قواعد‌العقائد'' خواجه نصیرالدین؛ ''شرح حماسۀ'' ابوتمام؛ ''مرآة‌الشفاء'' در پزشکی؛ ''شرح مطالع''؛ ''شمسیه''؛ ''شرح الحاوی'' در فقه شافعی.</p> | <p>(سید رکن‌الدین حسن بن محمد حسینی استرابادی جرجانی، مکنی به ابو‌محمد و ابوالفضایل) حکیم، متکلم و نحوی. در جوانی به [[مراغه، شهر|مراغه]] رفت و از خواص شاگردان [[نصیرالدین طوسی، ابوجعفر محمد (طوس ۵۹۷ـ کاظمین ۶۷۲)|خواجه نصیرالدین طوسی]] شد و با حمایت او در دستگاه حکومت تقرب یافت. در غیاب [[قطب الدین شیرازی، محمود (شیراز ۶۳۴ـ تبریز۷۱۰ق)|قطب‌الدین شیرازی]] سرپرست شاگردان طوسی شد و پس از فوت استاد به [[موصل]] رفت و در مدرسۀ [[نوریه]] به تدریس پرداخت و نظارت اوقاف مدرسه نیز به وی سپرده شد. از شاگردان وی می‌توان، تاج‌الدین تبریزی و ابن شیخ العوینه را نام برد. </p> | ||
<p>از آثارش: ''شرح‌الکافیه'' و ''شرح‌الشافیه'' ابن حاجب؛ ''شرح قواعد‌العقائد'' خواجه نصیرالدین؛ ''شرح حماسۀ'' ابوتمام؛ ''مرآة‌الشفاء'' در پزشکی؛ ''شرح مطالع''؛ ''شمسیه''؛ ''شرح الحاوی'' در فقه شافعی.</p> | |||
<br><!--11035900--> | <br><!--11035900--> | ||
[[رده:پزشکی]] | [[رده:پزشکی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۱
| حسن بن محمد بن شرفشاه | |
|---|---|
| زادروز |
۶۴۵ق |
| درگذشت | موصل ۷۱۵ق |
| نام‌های دیگر | ابو‌محمد و ابوالفضایل |
| شغل و تخصص اصلی | حکیم |
| شغل و تخصص های دیگر | متکلم و نحوی |
| آثار | شرح‌الکافیه و شرح‌الشافیه ابن حاجب؛ شرح قواعد‌العقائد خواجه نصیرالدین؛ شرح حماسۀ ابوتمام؛ مرآة‌الشفاء (پزشکی)؛ شرح مطالع؛ شمسیه؛ شرح الحاوی (فقه شافعی) |
| گروه مقاله | فلسفه، منطق و کلام |
ابن شَرَفْشاه، حسن بن محمد (۶۴۵ـ موصل ۷۱۵ق)
(سید رکن‌الدین حسن بن محمد حسینی استرابادی جرجانی، مکنی به ابو‌محمد و ابوالفضایل) حکیم، متکلم و نحوی. در جوانی به مراغه رفت و از خواص شاگردان خواجه نصیرالدین طوسی شد و با حمایت او در دستگاه حکومت تقرب یافت. در غیاب قطب‌الدین شیرازی سرپرست شاگردان طوسی شد و پس از فوت استاد به موصل رفت و در مدرسۀ نوریه به تدریس پرداخت و نظارت اوقاف مدرسه نیز به وی سپرده شد. از شاگردان وی می‌توان، تاج‌الدین تبریزی و ابن شیخ العوینه را نام برد.
از آثارش: شرح‌الکافیه و شرح‌الشافیه ابن حاجب؛ شرح قواعد‌العقائد خواجه نصیرالدین؛ شرح حماسۀ ابوتمام؛ مرآة‌الشفاء در پزشکی؛ شرح مطالع؛ شمسیه؛ شرح الحاوی در فقه شافعی.