اشتومه، هانس (۱۸۶۴ـ۱۹۳۶): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


اِشْتومه، ‌هانس (۱۸۶۴ـ۱۹۳۶)(Stumme, Han)<br>
اِشْتومه، ‌هانس (۱۸۶۴ - ۱۹۳۶) (Stumme, Han)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>خاورشناس آلمانی. استاد عربی دانشگاه لایپزیگ بود (۱۹۰۹ـ۱۹۳۰). زبان بربری را می‌دانست و در زمینۀ لهجه‌های عامیانۀ مغرب مطالعه کرد. از آثارش: ''قصه‌ها و اشعار تونسی'' ([[لایپزیگ]]، ۱۸۹۳)؛ ''سرودهای بدویان طرابلسی ـ تونسی'' (لایپزیگ، ۱۸۹۴)؛ ''هنر شعر و اشعار قبایل بربر'' (لایپزیگ، ۱۸۹۵)؛ ''پژوهش‌های مالتایی'' (لایپزیگ، ۱۹۰۴)؛ زبان‌های عربی، فارسی و ترکی بر پایۀ اصول ''آواشناختی و قالب‌های صوری‌زبان'' (۱۹۰۲).</p>
}}<p>خاورشناس آلمانی. استاد عربی دانشگاه لایپزیگ بود (۱۹۰۹ـ۱۹۳۰). [[بربری|زبان بربری]] را می‌دانست و در زمینۀ لهجه‌های عامیانۀ مغرب مطالعه کرد. </p><p>از آثارش: ''قصه‌ها و اشعار تونسی'' ([[لایپزیگ]]، ۱۸۹۳)؛ ''سرودهای بدویان طرابلسی ـ تونسی'' (لایپزیگ، ۱۸۹۴)؛ ''هنر شعر و اشعار قبایل بربر'' (لایپزیگ، ۱۸۹۵)؛ ''پژوهش‌های مالتایی'' (لایپزیگ، ۱۹۰۴)؛ زبان‌های عربی، فارسی و ترکی بر پایۀ اصول ''آواشناختی و قالب‌های صوری‌زبان'' (۱۹۰۲).</p>
<br><!--11356700-->
<br><!--11356700-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی غیرایران]]
[[رده:زبان شناسی غیرایران]]

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۰

اِشْتومه، ‌هانس (۱۸۶۴ - ۱۹۳۶) (Stumme, Han)

هانس اشتومه
Han Stumme
زادروز ۱۸۶۴م
درگذشت ۱۹۳۶م
ملیت آلمانی
شغل و تخصص اصلی خاورشناس
آثار قصه‌ها و اشعار تونسی (لایپزیگ، ۱۸۹۳)؛ سرودهای بدویان طرابلسی ـ تونسی (لایپزیگ، ۱۸۹۴)؛ هنر شعر و اشعار قبایل بربر (لایپزیگ، ۱۸۹۵)؛ پژوهش‌های مالتایی (لایپزیگ، ۱۹۰۴)؛ زبان‌های عربی، فارسی و ترکی بر پایۀ اصول آواشناختی و قالب‌های صوری‌زبان (۱۹۰۲)
گروه مقاله خاورشناسی

خاورشناس آلمانی. استاد عربی دانشگاه لایپزیگ بود (۱۹۰۹ـ۱۹۳۰). زبان بربری را می‌دانست و در زمینۀ لهجه‌های عامیانۀ مغرب مطالعه کرد.

از آثارش: قصه‌ها و اشعار تونسی (لایپزیگ، ۱۸۹۳)؛ سرودهای بدویان طرابلسی ـ تونسی (لایپزیگ، ۱۸۹۴)؛ هنر شعر و اشعار قبایل بربر (لایپزیگ، ۱۸۹۵)؛ پژوهش‌های مالتایی (لایپزیگ، ۱۹۰۴)؛ زبان‌های عربی، فارسی و ترکی بر پایۀ اصول آواشناختی و قالب‌های صوری‌زبان (۱۹۰۲).