اشراقی، احسان (قزوین ۱۳۰۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
|سمت =عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
|سمت =عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =ترجمه سفرنامه کنت دو سرسی سفیر فرانسه در ایران در زمان محمدشاه قاجار- ترجمه نقش ترکان آناتولی در تشکیل و توسعه دولت صفوی- تصحیح خلاصهالتواریخ احمد قمی
|آثار =ترجمۀ سفرنامۀ کنت دو سرسی سفیر فرانسه در ایران در زمان محمدشاه قاجار؛ ترجمۀ نقش ترکان آناتولی در تشکیل و توسعۀ دولت صفوی؛ تصحیح خلاصةالتواریخِ احمد قمی؛ تصحیح تاریخ سلطانی
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =تاریخ ایران
|گروه مقاله =تاریخ ایران
خط ۲۶: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده:11358400- 2.jpg|جایگزین=احسان اشراقی|بندانگشتی|احسان اشراقی]]<p>تـاریخ‌دان، پـژوهشگر و مترجم ایرانی، عضو پیوستۀ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و مسئول شاخۀ تاریخ این فرهنگستان. از ۱۳۵۷ش عضو شورای عالی برنامه‌ریزی تاریخ وزارت فرهنگ و آموزش عالی، از ۱۳۷۵ عضو شورای علمی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی، و از ۱۹۸۷ عضو مؤسسۀ ایران‌شناسی اروپایی بود. تحصیلات دورۀ ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، سپس به دانشگاه تهران رفت و در ۱۳۲۸ در رشتۀ تاریخ و جغرافیا از دانشکدۀ ادبیات مدرک کارشناسی گرفت. پس از آن دورۀ پنج‌سالۀ تعهدش را به تدریس در دبیرستان‌های بندر انزلی گذراند و در بازگشت به تهران نیز تا ۱۳۴۹ به تدریس ادامه داد و شاگردان بسیاری پرورد. در ۱۳۴۳ از مؤسسۀ تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران دانشنامۀ کارشناسی ارشد و در ۱۳۴۹ در رشتۀ تاریخ از آن دانشگاه دانشنامۀ دکتری گرفت و از همان سال به‌عنوان استادیار و از ۱۳۶۳ در مقام استاد تاریخ در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران به تدریس پرداخت. وی از ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۶ مدیر گروه تاریخ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بود. </p><p>ازجمله آثار اوست: ترجمۀ ''سفرنامۀ کنت دو سرسی سفیر فرانسه در ایران در زمان محمدشاه قاجار''؛ ترجمۀ ''نقش ترکان آناتولی در تشکیل و توسعۀ دولت صفوی''؛ تصحیح ''خلاصةالتواریخِ'' احمد قمی؛ تصحیح ''تاریخ سلطانی''.</p>
}}[[پرونده:11358400- 2.jpg|جایگزین=احسان اشراقی|بندانگشتی|احسان اشراقی]]<p>تاریخ‌دان، پژوهشگر و مترجم ایرانی، عضو پیوستۀ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و مسئول شاخۀ تاریخ این فرهنگستان. از ۱۳۵۷ش عضو شورای عالی برنامه‌ریزی تاریخ وزارت فرهنگ و آموزش عالی، از ۱۳۷۵ عضو شورای علمی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی، و از ۱۹۸۷ عضو مؤسسۀ ایران‌شناسی اروپایی بود. تحصیلات دورۀ ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، سپس به دانشگاه تهران رفت و در ۱۳۲۸ در رشتۀ تاریخ و جغرافیا از دانشکدۀ ادبیات مدرک کارشناسی گرفت. پس از آن دورۀ پنج‌سالۀ تعهدش را به تدریس در دبیرستان‌های بندر انزلی گذراند و در بازگشت به تهران نیز تا ۱۳۴۹ به تدریس ادامه داد و شاگردان بسیاری پرورد. در ۱۳۴۳ از مؤسسۀ تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران دانشنامۀ کارشناسی ارشد و در ۱۳۴۹ در رشتۀ تاریخ از آن دانشگاه دانشنامۀ دکتری گرفت و از همان سال به‌عنوان استادیار و از ۱۳۶۳ در مقام استاد تاریخ در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران به تدریس پرداخت. وی از ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۶ مدیر گروه تاریخ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بود. </p><p>ازجمله آثار اوست: ترجمۀ ''سفرنامۀ کنت دو سرسی سفیر فرانسه در ایران در زمان محمدشاه قاجار''؛ ترجمۀ ''نقش ترکان آناتولی در تشکیل و توسعۀ دولت صفوی''؛ تصحیح ''خلاصةالتواریخِ'' احمد قمی؛ تصحیح ''تاریخ سلطانی''.</p>
----
----



نسخهٔ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۹

احسان اشراقی (قزوین ۱۳۰۷ش- تهران ۲۴ دی ۱۳۹۸ش)

احسان اشراقی
زادروز قزوین ۱۳۰۷ش
درگذشت تهران ۲۴ دی ۱۳۹۸ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکترای تاریخ- دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی مورخ، پژوهشگر و مترجم در حوزۀ تاریخ
آثار ترجمۀ سفرنامۀ کنت دو سرسی سفیر فرانسه در ایران در زمان محمدشاه قاجار؛ ترجمۀ نقش ترکان آناتولی در تشکیل و توسعۀ دولت صفوی؛ تصحیح خلاصةالتواریخِ احمد قمی؛ تصحیح تاریخ سلطانی
گروه مقاله تاریخ ایران
احسان اشراقی
احسان اشراقی

تاریخ‌دان، پژوهشگر و مترجم ایرانی، عضو پیوستۀ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و مسئول شاخۀ تاریخ این فرهنگستان. از ۱۳۵۷ش عضو شورای عالی برنامه‌ریزی تاریخ وزارت فرهنگ و آموزش عالی، از ۱۳۷۵ عضو شورای علمی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی، و از ۱۹۸۷ عضو مؤسسۀ ایران‌شناسی اروپایی بود. تحصیلات دورۀ ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، سپس به دانشگاه تهران رفت و در ۱۳۲۸ در رشتۀ تاریخ و جغرافیا از دانشکدۀ ادبیات مدرک کارشناسی گرفت. پس از آن دورۀ پنج‌سالۀ تعهدش را به تدریس در دبیرستان‌های بندر انزلی گذراند و در بازگشت به تهران نیز تا ۱۳۴۹ به تدریس ادامه داد و شاگردان بسیاری پرورد. در ۱۳۴۳ از مؤسسۀ تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران دانشنامۀ کارشناسی ارشد و در ۱۳۴۹ در رشتۀ تاریخ از آن دانشگاه دانشنامۀ دکتری گرفت و از همان سال به‌عنوان استادیار و از ۱۳۶۳ در مقام استاد تاریخ در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران به تدریس پرداخت. وی از ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۶ مدیر گروه تاریخ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بود.

ازجمله آثار اوست: ترجمۀ سفرنامۀ کنت دو سرسی سفیر فرانسه در ایران در زمان محمدشاه قاجار؛ ترجمۀ نقش ترکان آناتولی در تشکیل و توسعۀ دولت صفوی؛ تصحیح خلاصةالتواریخِ احمد قمی؛ تصحیح تاریخ سلطانی.