اشکلوفسکی، یوسیف (۱۹۱۶ـ۱۹۸۵): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۸۵م | |تاریخ مرگ=۱۹۸۵م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=روس | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت =مدیر گروه اخترشناسی رادیویی مؤسسۀ اخترشناسی اشترنبرگ مسکو، و استاد اخترشناسی دانشگاه مسکو | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =فیزیک خرمن | |آثار =فیزیک خرمن خورشید (۱۹۶۶)، حیات هوشمند در عالم (با همکاری کارل ساگان، ۱۹۶۸) و اَبَرنواختران (۱۹۶۹) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =اخترشناسی | |گروه مقاله =اخترشناسی | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}}<p> | }}<p> | ||
اخترشناس شوروی، مدیر گروه اخترشناسی رادیویی مؤسسۀ اخترشناسی اشترنبرگ مسکو<ref>Sternberg Astronomical Institute (Moscow)</ref>، و استاد اخترشناسی دانشگاه مسکو. در ۱۹۴۶، نشان داد که تابش‌های امواج رادیویی خورشید از لایه‌های یونیدۀ خرمن آن منشأ می‌گیرند. همچنین، روشی ریاضی برای تشخیص امواج رادیویی گرمایی از غیرگرمایی در کهکشان راه شیری عرضه کرد. | اخترشناس شوروی، مدیر گروه اخترشناسی رادیویی مؤسسۀ اخترشناسی اشترنبرگ مسکو<ref>Sternberg Astronomical Institute (Moscow)</ref>، و استاد اخترشناسی دانشگاه مسکو. در ۱۹۴۶، نشان داد که تابش‌های امواج رادیویی خورشید از لایه‌های یونیدۀ خرمن آن منشأ می‌گیرند. همچنین، روشی ریاضی برای تشخیص امواج رادیویی گرمایی از غیرگرمایی در [[راه شیری|کهکشان راه شیری]] عرضه کرد. به خصوص بر این نظر خود تأکید داشت که تابش گسیل‌شده از سحابی [[خرچنگ (اخترشناسی)|خرچنگ]]<ref>Crab Nebula </ref>، بر اثر تابش [[سنکروترون]]<ref>synchrotron radiation </ref> ایجاد می‌شود و در آن، الکترون‌هایی که به‌صورت غیرعادی پُرانرژی‌اند، با سرعتی نزدیک به سرعت نور در میدان‌های مغناطیسی پیچ و تاب می‌خورند. اشکلوفسکی این نظر را مطرح کرد که پرتوهای کیهانیِ ناشی از انفجار اَبرنواختر<ref>supernova</ref>هایی در محدودۀ ۳۰۰ سال نوری از [[خورشید]]، علت بعضی از نابودی‌های سراسری حیات در [[زمین]] بوده‌اند. ''فیزیک خرمن خورشید''<ref>''Physics of the Solar Corona''</ref> (۱۹۶۶)، ''حیات هوشمند در عالم''<ref>''Intelligent Life in the Universe'' </ref> (با همکاری کارل ساگان<ref>Carl Sagan </ref>، ۱۹۶۸) و ''اَبَرنواختران''<ref>''Supernovae''</ref> (۱۹۶۹) ازجمله آثار اوست.</p> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
[[رده:اخترشناسی]] | [[رده:اخترشناسی]] | ||
[[رده:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | [[رده:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۶
اشکلوفسکی، یوسیف (۱۹۱۶ـ۱۹۸۵)(Shklovsky, Iosif)
| یوسیف اشکلوفسکی Iosif Shklovsky | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۶م |
| درگذشت | ۱۹۸۵م |
| ملیت | روس |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| آثار | فیزیک خرمن خورشید (۱۹۶۶)، حیات هوشمند در عالم (با همکاری کارل ساگان، ۱۹۶۸) و اَبَرنواختران (۱۹۶۹) |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اخترشناس شوروی، مدیر گروه اخترشناسی رادیویی مؤسسۀ اخترشناسی اشترنبرگ مسکو[۱]، و استاد اخترشناسی دانشگاه مسکو. در ۱۹۴۶، نشان داد که تابش‌های امواج رادیویی خورشید از لایه‌های یونیدۀ خرمن آن منشأ می‌گیرند. همچنین، روشی ریاضی برای تشخیص امواج رادیویی گرمایی از غیرگرمایی در کهکشان راه شیری عرضه کرد. به خصوص بر این نظر خود تأکید داشت که تابش گسیل‌شده از سحابی خرچنگ[۲]، بر اثر تابش سنکروترون[۳] ایجاد می‌شود و در آن، الکترون‌هایی که به‌صورت غیرعادی پُرانرژی‌اند، با سرعتی نزدیک به سرعت نور در میدان‌های مغناطیسی پیچ و تاب می‌خورند. اشکلوفسکی این نظر را مطرح کرد که پرتوهای کیهانیِ ناشی از انفجار اَبرنواختر[۴]هایی در محدودۀ ۳۰۰ سال نوری از خورشید، علت بعضی از نابودی‌های سراسری حیات در زمین بوده‌اند. فیزیک خرمن خورشید[۵] (۱۹۶۶)، حیات هوشمند در عالم[۶] (با همکاری کارل ساگان[۷]، ۱۹۶۸) و اَبَرنواختران[۸] (۱۹۶۹) ازجمله آثار اوست.