بستان الفضایل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
بُستانُ‌الفَضائِل
بُستانُ‌الفَضائِل


تذکره‌ای به فارسی، در شرح احوال و نمونۀ آثار ۱۳۳ نفر از قصیده‌سرایان تا اوایل سلطنت محمدشاه قاجار تألیف علی‌رضا میرزای قاجار، در ۱۲۷۱ تا ۱۲۷۴ق. مؤلف مجموعه‌ای از اشعار سخن‌سرایان قدیم و جدید را در پنج بستان به نام ''بساتین‌الخاقانیه'' گردآورده که هر یک به‌تنهایی تذکرۀ مستقلی بوده است، اما تنها سه بستان آن در دست است. ''بستان‌الفضائل'' بستان سوم از این مجموعه و مشتمل است بر مقدمه، تراجم قصیده‌سرایان، به‌ترتیب حروف تهجی، از محمدرضا میرزای افسر تا هاتف اصفهانی، و بالاخره ۳۸۸ قصیده که براساس قافیه به‌ترتیب الفبایی آورده شده‌اند.
[[تذکره|تذکره‌]]<nowiki/>ای به فارسی، در شرح احوال و نمونۀ آثار ۱۳۳ نفر از قصیده‌سرایان تا اوایل سلطنت [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]] تألیف علی‌رضا میرزای قاجار، در ۱۲۷۱ تا ۱۲۷۴ق. مؤلف مجموعه‌ای از اشعار سخن‌سرایان قدیم و جدید را در پنج بستان به نام ''بساتین‌الخاقانیه'' گردآورده که هر یک به‌تنهایی تذکرۀ مستقلی بوده است، اما تنها سه بستان آن در دست است. ''بستان‌الفضائل'' بستان سوم از این مجموعه و مشتمل است بر مقدمه، تراجم قصیده‌سرایان، به‌ترتیب حروف تهجی، از محمدرضا میرزای افسر تا [[هاتف اصفهانی، احمد ( ـ۱۱۹۸ق)|هاتف اصفهانی]]، و بالاخره ۳۸۸ [[قصیده]] که براساس [[قافیه]] به‌ترتیب الفبایی آورده شده‌اند.


<br/> <!--12259200-->
<br/> <!--12259200-->


[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم - آثار]] [[Category:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]] [[Category:آثار]]
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم - آثار]] [[Category:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]] [[Category:آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۳

بُستانُ‌الفَضائِل

تذکره‌ای به فارسی، در شرح احوال و نمونۀ آثار ۱۳۳ نفر از قصیده‌سرایان تا اوایل سلطنت محمدشاه قاجار تألیف علی‌رضا میرزای قاجار، در ۱۲۷۱ تا ۱۲۷۴ق. مؤلف مجموعه‌ای از اشعار سخن‌سرایان قدیم و جدید را در پنج بستان به نام بساتین‌الخاقانیه گردآورده که هر یک به‌تنهایی تذکرۀ مستقلی بوده است، اما تنها سه بستان آن در دست است. بستان‌الفضائل بستان سوم از این مجموعه و مشتمل است بر مقدمه، تراجم قصیده‌سرایان، به‌ترتیب حروف تهجی، از محمدرضا میرزای افسر تا هاتف اصفهانی، و بالاخره ۳۸۸ قصیده که براساس قافیه به‌ترتیب الفبایی آورده شده‌اند.