ترک استفصال: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
اصطلاحی در اصول [[فقه]]، یعنی در مقام پاسخ از جزئیات پرسش کنکاش نکردن. سید مرتضی می‌گوید: ترک استفصال افادۀ عموم می‌کند؛ مثلاً وقتی از معصوم (ع) می‌پرسند: شخصی که [[روزه داری|روزه]]<nowiki/>اش را افطار کند چه حکمی دارد؟ معصوم بدون آن‌که از جزئیات افطار و افطارکننده پرسش کند میفرماید: [[کفاره|کفّاره]] بر او لازم است. معنای این جمله این است که به نحو عموم هرکس که افطار کند ـ با هر شرایط و اوصافی ـ بر او کفاره لازم است. | اصطلاحی در اصول [[فقه]]، یعنی در مقام پاسخ از جزئیات پرسش کنکاش نکردن. سید مرتضی می‌گوید: ترک استفصال افادۀ عموم می‌کند؛ مثلاً وقتی از معصوم (ع) می‌پرسند: شخصی که [[روزه داری|روزه]]<nowiki/>اش را افطار کند چه حکمی دارد؟ معصوم بدون آن‌که از جزئیات افطار و افطارکننده پرسش کند میفرماید: [[کفاره|کفّاره]] بر او لازم است. معنای این جمله این است که به نحو عموم هرکس که افطار کند ـ با هر شرایط و اوصافی ـ بر او کفاره لازم است. | ||
[[رده:دین اسلام]] | |||
[[رده:فقه و اصول و احکام]] | [[رده:فقه و اصول و احکام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۲
ترک استفصال
اصطلاحی در اصول فقه، یعنی در مقام پاسخ از جزئیات پرسش کنکاش نکردن. سید مرتضی می‌گوید: ترک استفصال افادۀ عموم می‌کند؛ مثلاً وقتی از معصوم (ع) می‌پرسند: شخصی که روزه‌اش را افطار کند چه حکمی دارد؟ معصوم بدون آن‌که از جزئیات افطار و افطارکننده پرسش کند میفرماید: کفّاره بر او لازم است. معنای این جمله این است که به نحو عموم هرکس که افطار کند ـ با هر شرایط و اوصافی ـ بر او کفاره لازم است.