خسرومیرزای قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها

<p>از شاهزادگان معروف [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. پسر [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزای قاجار]]، نایب‌السلطنه، بود. در ۱۲۴۴ق، پس از قتل [[گریبایدوف، الکساندر (۱۷۹۵ـ ۱۸۲۹)|گریبایدوف]] در تهران، در رأس هیئتی به اتفاق [[محمدخان زنگنه]] برای عذرخواهی به [[پترزبورگ]] و به حضور تزار روسیه رفت. در ۱۲۴۷ق، به اردوی پدرش در خراسان پیوست و در غیاب او عنوان نیابت ارض اقدس داشت. دو سال بعد همراه اردوی برادرش، محمدمیرزا، عازم هرات شد. بعد از درگذشت عباس میرزا، به سرکوب ترکمانان پرداخت و چون بدون اجازۀ برادر به تهران آمد، مورد غضب [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]] قرار گرفت و در خانۀ عمویش [[ظل السلطان، مسعود میرزا (۱۲۶۶ـ۱۳۳۶ق)|ظل‌السلطان]] اقامت کرد. پس از اعلام ولیعهدی محمدمیرزا، همراه او به تبریز رفت و به دلیل نارضایتی از ولیعهدی برادرش، در اردبیل با برادر دیگرش، [[جهانگیر میرزا]]، زندانی شد. پس از درگذشت فتحعلی‌شاه، [[قایم مقام، میرزا ابوالقاسم (اراک ۱۱۹۳ـ تهران ۱۲۵۱ق)|میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام]] از بیم سرکشی او، دستور داد تا او و برادرش را در زندان اردبیل کور کردند. [[میرزا مصطفی خان افشار بهاء‌الملک|میرزا مصطفی افشار]] (بهاءالملک) ''سفرنامۀ خسرومیرزا'' را به پترزبورگ تقریر کرده است.</p>