سنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان جا ۱۳۷۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سَنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان‌جا ۱۳۷۳ش)<br> | سَنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان‌جا ۱۳۷۳ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =حشمت سَنجری | |عنوان =حشمت سَنجری | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}نوازنده، مدرس ویولن، رهبر ارکستر، و آهنگساز ایرانی. مقدمات موسیقی را با نوازندگی تار نزد پدر آغاز کرد و سپس در مدرسه عالی موسیقی، هنرستان عالی | }} | ||
[[پرونده:حشمت سنجری.jpg|بندانگشتی|حشمت سنجری]] | |||
[[پرونده:حشمت سنجری 1.jpg|بندانگشتی|حشمت سنجری]] | |||
نوازنده، مدرس ویولن، رهبر ارکستر، و آهنگساز ایرانی. مقدمات موسیقی را با نوازندگی تار نزد پدر آغاز کرد و سپس در مدرسه عالی موسیقی، [[هنرستان عالی موسیقی]]، و آکادمی موسیقی وین، اتریش، درس خواند و از محضر [[وزیری، علینقی (تهران ۱۲۶۶ـ همان جا ۱۳۵۸ش)|علینقی وزیری]]، [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]]، [[روح الله خالقی|روح‌الله خالقی]]، سرژ خوتسیف و فرانکو فرارّا بهره گرفت. از ۱۳۳۳ تا ۱۳۵۱ش به‌تناوب رهبر ارکستر سمفونیک تهران بود و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در این شغل باقی ماند. او علاوه‌بر مهارت در تعلیم موسیقی کلاسیک غرب با ویولن، آثار متنوعی را از [[دهلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش )|حسین دهلوی]]، [[حسین، امین الله (سمرقند ۱۲۸۵ـ۱۳۶۳ش)|امین‌الله حسین]]، [[ملیک اصلانیان، امانویل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش)|امانوئل ملیک اصلانیان]]، و [[پژمان، احمد (لار ۱۳۱۴ش )|احمد پژمان]] رهبری کرد و خود نیز آثاری ساخت که عبارت‌اند از ''رنگارنگ'' (در سه قسمت)، ''سوئیت تابلوهای ایرانی''، ''مهرگان، پوئم سمفونیک'' (روی تم‌های زورخانه‌ای و براساس اشعار فردوسی)؛ در سال‌های آخر عمر، تالاری در فرهنگسرای بهمن به یاد او نام‌گذاری شد. | |||
<br><!--25233900--> | <br><!--25233900--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۳
سَنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان‌جا ۱۳۷۳ش)
| حشمت سَنجری | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۲۹۶ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۷۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آکادمی موسیقی وین |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| شغل و تخصص های دیگر | نوازنده و مدرس ویولن |
| آثار | پوئم سمفونیک (روی تم‌های زورخانه‌ای و براساس اشعار فردوسی) |
| گروه مقاله | موسیقی |
نوازنده، مدرس ویولن، رهبر ارکستر، و آهنگساز ایرانی. مقدمات موسیقی را با نوازندگی تار نزد پدر آغاز کرد و سپس در مدرسه عالی موسیقی، هنرستان عالی موسیقی، و آکادمی موسیقی وین، اتریش، درس خواند و از محضر علینقی وزیری، ابوالحسن صبا، روح‌الله خالقی، سرژ خوتسیف و فرانکو فرارّا بهره گرفت. از ۱۳۳۳ تا ۱۳۵۱ش به‌تناوب رهبر ارکستر سمفونیک تهران بود و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در این شغل باقی ماند. او علاوه‌بر مهارت در تعلیم موسیقی کلاسیک غرب با ویولن، آثار متنوعی را از حسین دهلوی، امین‌الله حسین، امانوئل ملیک اصلانیان، و احمد پژمان رهبری کرد و خود نیز آثاری ساخت که عبارت‌اند از رنگارنگ (در سه قسمت)، سوئیت تابلوهای ایرانی، مهرگان، پوئم سمفونیک (روی تم‌های زورخانه‌ای و براساس اشعار فردوسی)؛ در سال‌های آخر عمر، تالاری در فرهنگسرای بهمن به یاد او نام‌گذاری شد.