علی اکبر سرخوش: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042150783.jpg|جایگزین=علی‌اکبر سرخوش|بندانگشتی|علی‌اکبر سرخوش]] | [[پرونده:2042150783.jpg|جایگزین=علی‌اکبر سرخوش|بندانگشتی|علی‌اکبر سرخوش]] | ||
علىاکبر سرخوش (تهران 1302ش- تهران 20 تیر 1386ش) | |||
سازنده‌ی ساز و نوازنده‌ی ایرانی. پدرش در [[ناصرخسرو، خیابان|خیابان ناصرخسرو]]، کارگاهی داشت که در آن به ساختن تار و سنتور مشغول بود. علىاکبر سرخوش در سن کمتر از 10 سالگی، در کارگاه پدرش و زیر نظر او مشغول فراگیرى فن سازسازى شد. او چون از گوش دقیق و حساسی برخوردار بود سال‌هاى متمادى کوک این ساز را براى بسیارى از نوازندگان بزرگ ارکستر به عهده داشت. اساتیدی چون [[ابوالحسن صبا]] به او عنوان "پدر کوک" داده بودند. سرخوش بیش‌تر از پنجاه سال مشغول ساختن سازهاى مختلف (به‌خصوص سنتور) بود و با نواختن سازهایى مثل [[سنتور]]، [[سه تار|سهتار]]، تار، [[کمانچه]]، [[پیانو]]، [[ویولن]] و [[آکوردیون|آکوردئون]] آشنایى کامل داشت. او اولین کسی است که به منظور اجرای آهنگهاى ایرانى، روى آکوردئون ربع‌پرده قرار داد. | |||
او به دلیل بیماری | سرخوش، پس از فراگیری نوازندگی سنتور و سازهای دیگر نزد پدر خود و اساتید موسیقی ایرانی، از سال‌هاى اولیه‌ی تأسیس رادیو با این مرکز و در ارکستر [[منصوری، ابراهیم (۱۲۷۸ـ۱۳۴۸ش)|ابراهیم منصورى]] همکاری داشته است. سازهاى ساخت او علاوه بر این که در اختیار نوازندگان بزرگ ایران قرار گرفته، بسیارى از آنها نیز به خارج از کشور برده شده است. | ||
او به دلیل بیماری کلیه و عفونت ریه درگذشت و در تهران به خاک سپرده شد. | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۳
| علی‌اکبر سرخوش | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1302ش |
| درگذشت | تهران 20 تیر 1386ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | سازنده‌ی ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | نوازنده‌ی سنتور |
| سبک | سنتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
علىاکبر سرخوش (تهران 1302ش- تهران 20 تیر 1386ش)
سازنده‌ی ساز و نوازنده‌ی ایرانی. پدرش در خیابان ناصرخسرو، کارگاهی داشت که در آن به ساختن تار و سنتور مشغول بود. علىاکبر سرخوش در سن کمتر از 10 سالگی، در کارگاه پدرش و زیر نظر او مشغول فراگیرى فن سازسازى شد. او چون از گوش دقیق و حساسی برخوردار بود سال‌هاى متمادى کوک این ساز را براى بسیارى از نوازندگان بزرگ ارکستر به عهده داشت. اساتیدی چون ابوالحسن صبا به او عنوان "پدر کوک" داده بودند. سرخوش بیش‌تر از پنجاه سال مشغول ساختن سازهاى مختلف (به‌خصوص سنتور) بود و با نواختن سازهایى مثل سنتور، سهتار، تار، کمانچه، پیانو، ویولن و آکوردئون آشنایى کامل داشت. او اولین کسی است که به منظور اجرای آهنگهاى ایرانى، روى آکوردئون ربع‌پرده قرار داد.
سرخوش، پس از فراگیری نوازندگی سنتور و سازهای دیگر نزد پدر خود و اساتید موسیقی ایرانی، از سال‌هاى اولیه‌ی تأسیس رادیو با این مرکز و در ارکستر ابراهیم منصورى همکاری داشته است. سازهاى ساخت او علاوه بر این که در اختیار نوازندگان بزرگ ایران قرار گرفته، بسیارى از آنها نیز به خارج از کشور برده شده است.
او به دلیل بیماری کلیه و عفونت ریه درگذشت و در تهران به خاک سپرده شد.