آلاداغ و بینالود
آلاداغ و بینالود (Aladagh and Binalud Mountains)
رشته‌کوه‌هایی مشهور و تعیین‌کننده حدود جنوبی خراسان شمالی با امتدادی از شمال غرب به جنوب شرق. این رشته‌کوه‌ها در حقیقت امتداد رشته‌کوه‌های البرزند، به‌طوری که آلاداغ به‌وسیلۀ کوه کورخود که در انتهای غربی خراسان واقع است به شاه‌کوه البرز متصل می‌گردد. آلاداغ رشته‌کوهی با طول تقریبی ۱۷۰ کیلومتر است که میان کوه «کورخود» در غرب و بینالود در شرق قرار دارد. این رشته‌کوه از شمال به درۀ اترک و از جنوب به اسفراین و جاجرم محدود می‌شود. بلندترین نقطۀ این رشته‌کوه ۳,۲۲۰ متر ارتفاع دارد و در قلۀ شاه‌جهان در بخش مرکزی رشته‌کوه قرار دارد. حدفاصل رشته‌کوه آلاداغ و بینالود جاده‌ای است که قوچان را به سبزوار متصل می‌کند. آلاداغ در ناحیه‌ای که با بینالود برخورد می‌کند از ارتفاعش کاسته می‌شود. از جاده قوچان ـ سبزوار به بعد بینالود با طول ۱۲۰ کیلومتر و از شمال غربی به جنوب شرقی امتداد یافته است. این رشته‌کوه درۀ کَشَفْ‌رود را در شمال از دشت نیشابور در جنوب جدا می‌کند. در جنوب مشهد از ارتفاع این کوه‌ها کاسته می‌شود به‌طوری که از ۱,۵۰۰ متر تجاوز نمی‌کند. قلۀ بینالود با ارتفاع ۳,۴۱۰ متر در شمال شرقی شهر نیشابور قرار دارد. از جنوب مشهد که ارتفاع کوه‌ها کاهش می‌یابد، کوه‌های فریمان و تربت جام امتداد بینالود را تشکیل می‌دهند و قله‌ای به ارتفاع ۲,۲۵۶ متر دارند. ارتفاع و گستردگی این رشته‌کوه از بینالود و آلاداغ کمتر است و پس از نزدیک‌شدن به درۀ رود تجن که از جنوب به شمال جاری است و در حقیقت خط مرزی ایران و افغانستان است ارتفاع کوه به‌شدت کم می‌شود. ارتفاعات آلاداغ و بینالود در بهار و تابستان مناظر بسیار زیبایی را پدید می‌آورند. فراوانی گیاهان در مراتع، این مناطق را به مکانی مناسب برای اتراق ییلاقی عشایر تبدیل کرده است.