ابوالخیر فارسی، محمد ( ـ پس از ۹۵۷ق)
| ابوالخیر فارسی | |
|---|---|
| درگذشت | پس از ۹۵۷ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب و شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | ریاضی‌دان، منجم و پزشک |
| آثار | آداب‌السّلطنه (اصفهان، ۱۳۴۵ش)؛ حل‌التّقویم (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ احکام‌الاحکام؛ اسامی‌العلوم و اصطلاحات؛ خلاصۀ طلیعةالعلوم؛ اسطرلاب مسطّح؛ انیس‌الاطباء؛ مغنی‌الصّغیر؛ طالع‌نامه؛ بستان‌الادب؛ تقریرالتّحریر |
| گروه مقاله | پزشکی |
ابوالخیر فارسی، محمد ( - پس از ۹۵۷ق)
(تقی‌الدین محمد بن محمد، مشهور به اَبوالخِیرِ فارسی) ریاضی‌دان، منجم، پزشک، ادیب و شاعر ایرانی. در شیراز می‌زیست و از شاگردان میرصدرالدین محمد دشتکی شیرازی و پسر او میرغیاث‌الدین منصور دشتکی بود. گویا با تخلص فهمی شعر نیز می‌سروده است.
از آثارش: آداب‌السّلطنه در آداب سلطنت و وزارت به فارسی (اصفهان، ۱۳۴۵ش)؛ حل‌التّقویم در هیئت و گاه‌شماری به فارسی (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ احکام‌الاحکام در نجوم به فارسی؛ اسامی‌العلوم و اصطلاحات در آداب تعلیم و تربیت و اخلاق و معارف به فارسی؛ خلاصۀ طلیعةالعلوم رساله‌ای در ادبیات، عرفان و ریاضیات به عربی؛ اسطرلاب مسطّح به فارسی؛ انیس‌الاطباء در پزشکی به فارسی؛ مغنی‌الصّغیر در نحو؛ طالع‌نامه؛ بستان‌الادب در صرف و نحو و لغت؛ تقریرالتّحریر در ریاضیات.