ابوسعید بهادرخان
ابوسعید بَهادرخان ( ـ۷۳۶ق)
پادشاه ایران (حک: ۷۱۶ـ۷۳۶ق) از سلسلۀ ایلخانیان، پسر الجایتو. بعد از مرگ پدر، در تبریز به تخت سلطنت نشست. او را باید آخرین فرمانروای حقیقی ایلخانی دانست. در ۷۱۷ق به فرمان ابوسعید بر اثر تحریکات تاج‌الدین علیشاه گیلانیِ وزیر، خواجه رشیدالدین فضل‌الله از وزارت عزل و یک سال بعد در نزدیکی تبریز کشته شد. ابوسعید با سلطان مصر ارتباط برقرار و معاهدۀ صلح منعقد کرد. در ۷۲۸ق به دستور ابوسعید، امیرچوپان، سپهسالار لشکر کشته شد. پس از آن غیاث‌الدین محمد پسر خواجه رشیدالدین را به وزارت برگماشت. زیر گنبد سلطانیه مدفون است. بعد از مرگ او سلسلۀ ایلخانی به‌سرعت رو به انحطاط رفت و مقام ایلخانیان و شاهزادگان بی‌لیاقت خاندان چنگیزی و امرای متخاصم، موضوع نزاع و کشمکش قرار گرفت.